George Orwell - 1984

yenir yutulur hale getirilmişti. Orta kesim, iktidarı ele
geçirmek için savaşım verirken, hep özgürlük, adalet ve
kardeşlik gibi kavramlardan yararlanmıştı. Şimdilerde
ise, henüz yönetimde olmayan, ama çok geçmeden yönetimde
olmayı umut eden insanlar kardeşlik kavramına
sarılmaya başladılar. Eskiden, Orta kesim eşitlik bayrağına
sarılarak devrimler yapmış, ama eski zorbalık düzenini
devirir devirmez kendisi yeni bir zorbalık düzeni kurmuştu.
Yeni Orta kesimler ise zorbalıklarını önceden
ilan ettiler. On dokuzuncu yüzyıl başlarında ortaya çıkmış
bir kuram olan ve eskiçağların köle isyanlarına kadar
uzanan düşünceler zincirinin son halkasını oluşturan
sosyalizm, hâlâ eski çağların ütopyacılığının etkisi altındaydı.
Ama sosyalizmin, 1900'den başlayarak ortaya çıkan
her değişkesinde, özgürlük ve eşitliği sağlama amacı
gittikçe daha açık biçimde terk edildi. Yüzyıl ortalarında
doğan yeni akımlar, Okyanusya'da İngsos, Avrasya'da
Neo-Bolşevizm, Doğuasya'da herkesçe bilinen adıyla
Ölüme Tapınma, bilinçli bir biçimde özgürlüksüzlük ve
eşitsizliği sürekli kılmayı hedefliyordu. Bu yeni akımlar,
hiç kuşkusuz, eski akımların bağrından doğmuştu ve onların
adlarını koruyor, ideolojilerine sahte bir bağlılık
gösteriyordu. Hepsinin amacı, ilerlemeyi durdurmak ve
tarihi kendi seçtikleri bir anda dondurmaktı. O bildik
sarkaç bir kez daha salınacak, sonra da duracaktı. Orta
kesim, her zamanki gibi, Yüksek kesimi alt edip onun
yerini alacak; ama bu kez Yüksek kesim, bilinçli bir strateji
yürüterek, konumunu sürekli kılmayı başaracaktı.
Yeni öğretiler, biraz da, tarihsel bilginin birikimiyle
ve on dokuzuncu yüzyıldan önce hemen hiç var olmayan
tarih bilincinin gelişmesiyle ortaya çıkmıştır. Tarihin
döngüsel işleyişi artık anlaşılır bir şeydi ya da öyle görünüyordu
ve anlaşılır bir şey olduğuna göre, değiştirilebilirdi
de. Ama yeni öğretilerin ortaya çıkışının temelinde