George Orwell - 1984

dönüşmekle kalmayacaklar, aslında kendilerinin karşıtı
bir şeye dönüşecekler. Parti edebiyatı bile değişecek. Sloganlar
bile değişecek. Özgürlük kavramı ortadan kaldırıldıktan
sonra 'özgürlük köleliktir' diye bir slogan kalabilir
mi? Düşünce ortamı tümden farklı olacak. Aslına
bakarsan, bugün anladığımız anlamda bir düşünce olmayacak.
Bağlılık, düşünmemek demektir, düşünmeye gerek
duymamak demektir. Bağlılık bilinçsizliktir."
Winston, birden, yürekten inanarak, çok sürmez,
Syme'ı buharlaştırırlar, diye geçirdi aklından. Çok zeki.
Her şeyi çok açık seçik görüyor ve sözünü sakınmıyor.
Parti böylelerinden hoşlanmaz. Bir gün ortadan kaybolacak.
Görünen köy kılavuz istemez.
Winston ekmeğiyle peynirini bitirmişti. Kahvesini
içmek için, oturduğu yerde hafifçe yana döndü. Solundaki
masada oturan bet sesli adam hiç susmayacak gibiydi.
Belki de sekreteri olan ve sırtı Winston'a dönük oturan
genç bir kadın, söylediği her şeyi onaylıyormuşçasına
onu can kulağıyla dinliyordu. Arada sırada Winston'ın
kulağına, genç ve biraz da sersemce bir kadınsılıkla söylenmiş
"Bence çok haklısınız. Tamamen aynı fikirdeyim
sizinle" gibisinden sözler çalınıyordu. Ama öteki ses bir
an bile, genç kadın konuşurken bile susmuyordu. Winston'ın
gözü adamı ısırıyordu, ama Kurmaca Dairesi'nde
önemli bir görevi olduğu dışında hiçbir şey bilmiyordu.
Kalın boyunlu, kocaman ağzı durmadan oynayan, otuz
yaşlarında bir adamdı. Başını hafifçe geriye atmıştı; oturduğu
açıdan dolayı ışık gözlük camlarına vuruyor, Winston
gözlerinin yerinde iki boş yuvarlak görüyordu. İşin
kötüsü, o kadar hızlı konuşuyordu ki, tek bir sözcüğü
seçmek bile olanaksız gibiydi. Winston, bir ara, adamın
ağzından hızla, bir anda, kalıp gibi dökülen "Goldsteincılığın
tümden ve kökten yok edilmesi" diye bir söz yakalayabildi,
o kadar. Geri kalanı, ördek vaklamasından fark-