George Orwell - 1984

O'Brien biraz yumuşamış gibiydi. Gözlüğünü düzeltirken
düşünceli görünüyordu, odanın içinde şöyle
bir gidip geldi. Kibar ve sabırlı bir sesle konuşuyordu.
Cezalandırmaktan çok, açıklamak ve inandırmak isteyen
bir hekim, öğretmen, hatta rahip gibiydi.
"Senin için kendimi paralıyorum, Winston," dedi.
"Çünkü sen buna değersin. Sorununun ne olduğunu çok
iyi biliyorsun. Aslında yıllardır biliyordun, ama bilmezlikten
gelmek için elinden geleni yaptın. Ussal dengesizlik
var sende. Bellek yetersizliği çekiyorsun. Gerçek olayları
anımsayamadığın gibi, hiç olmamış olayları anımsadığına
inandırıyorsun kendini. Neyse ki bunun tedavisi var.
Bugüne kadar kendini iyileştirmek için hiçbir çaba harcamadın,
çünkü iyileşmek istemiyordun. Azıcık istemen
yeterliydi, ama buna hazır değildin. Şimdi bile, hastalığına
bir erdemmiş gibi dört elle sarılıyorsun. Örneğin, söyler
misin: Okyanusya şu anda hangi devletle savaşıyor?"
"Ben tutuklandığımda, Okyanusya Doğuasya'yla savaşıyordu."
"Doğuasya'yla. Tamam. Zaten Okyanusya her zaman
Doğuasya'yla savaş halindedir, öyle değil mi?"
Winston nefesini tuttu. Konuşmak için ağzını açtı,
ama bir şey demedi. Gözlerini kadrandan ayıramıyordu.
"Lütfen gerçeği söyle, Winston. Senin gerçeğini. Ne
anımsıyorsan onu söyle."
"Tutuklanmadan daha bir hafta öncesine kadar Doğuasya'yla
hiç savaşmadığımızı anımsıyorum. Onlar bizim
müttefikimizdiler. Avrasya'yla savaş halindeydik. O
da dört yıl sürmüştü. Ondan önce..."
O'Brien eliyle işaret ederek Winston'ı susturdu.
"Başka bir örnek vereyim," dedi. "Birkaç yıl önce çok
ciddi bir yanılgıya kapılmıştın. Bir zamanlar Parti üyesi
olan üç kişinin, her şeyi itiraf ettikten sonra vatana ihanet
ve sabotajdan idam edilen Jones, Aaronson ve