George Orwell - 1984

urada baş gösterebilir; bu küçük gruplar bir araya gelip
yavaş yavaş büyüyebilir, dahası arkalarında birkaç belge
bırakabilir, o zaman gelecek kuşak bizim bıraktığımız
yerden devam edebilir."
"Gelecek kuşak beni ilgilendirmiyor, canım. Beni bizim
ne olacağımız ilgilendiriyor."
"Sen yalnızca belden aşağısıyla ilgilenen bir asisin,"
demişti Winston.
Bu sözleri çok zekice bulan Julia sevinçle Winston'ın
boynuna sarılmıştı.
Gerçekten de, Parti öğretisinin yol açtığı sonuçlar
Julia'yı hiç ilgilendirmiyordu. Winston, İngsos ilkelerinden,
çiftdüşünden, geçmişin değiştirilmesinden ve nesnel
gerçekliğin yadsınmasından, Yenisöylem sözcüklerinin
kullanılmasından ne zaman söz açacak olsa, Julia'nın
canı sıkılıyor, kafası karışıyor, bu tür şeylere zerre kadar
ilgi duymadığını söylüyordu. Bunların hepsinin saçma
olduğunu bildiklerine göre, neden kaygılansınlardı ki?
Ne zaman övmesi, ne zaman yermesi gerektiğini biliyordu
ya, bu yeter de artardı bile. Sinir bozucu bir alışkanlık
edinmişti: Winston bu tür konuları konuşmakta direttiğinde,
uyuyakalıyordu. Hangi saatte, hangi konumda
olursa olsun, uyuyabilen biriydi. Winston, Julia'yla konuşurken,
bağnazlığın ne anlama geldiğini azıcık olsun
kavramadan bağnaz gibi görünmenin ne kadar kolay olduğunu
fark etmişti. Açıkçası, Parti'nin dünya görüşü,
onu hiç anlayamayan insanlara çok daha kolay dayatılıyordu.
Gerçekliğin en açık biçimde çarpıtılması böylelerine
kolayca benimsetilebiliyordu, çünkü kendilerinden
istenenin iğrençliğini hiçbir zaman tam olarak kavrayamadıkları
gibi, toplumsal olaylarla yeterince ilgilenmedikleri
için neler olup bittiğini de göremiyorlardı. Hiçbir
şeyi kavrayamadıkları için hiçbir zaman akıllarını kaçırmıyorlardı.
Her şeyi yutuyorlar ve hiçbir zarar görmü-