George Orwell - 1984

I
Nerede olduğunu bilmiyordu. Büyük olasılıkla Sevgi
Bakanlığı'ndaydı; ama bunu anlamak olanaksızdı.
Duvarları parlak beyaz fayans kaplı, yüksek tavanlı,
penceresiz bir hücredeydi. Gizlenmiş lambalardan içeriye
çiğ bir ışık vuruyor, havalandırmayla ilgili olduğunu sandığı
sürekli bir uğultu geliyordu. Ancak oturulabilecek genişlikte
bir tahta sıra duvarı kapıya kadar çevreliyordu;
kapının tam karşısında ise, tahta oturağı olmayan bir tuvalet
vardı. Dört duvara da birer tele-ekran yerleştirilmişti.
Karnına dinmek bilmeyen bir ağrı saplanmıştı. Üstü
kapalı yük arabasına tıkıp götürdüklerinden beri ağrıyordu
karnı. Ama bir yandan da midesi kazınıyor, açlıktan
gözleri kararıyordu. Belki yirmi dört saattir hiçbir şey
yememişti, belki de otuz altı saattir. Tutuklandığında sabah
mı, yoksa akşam mı olduğunu hâlâ bilmiyordu, herhalde
hiçbir zaman bilemeyecekti de. Tutuklandığından
bu yana hiç yemek vermemişlerdi.
Daracık sıranın üstünde, ellerini dizinde kenetlemiş,
hiç kıpırdamadan oturuyordu. Daha şimdiden hiç kıpırdamadan
oturmayı öğrenmişti. Beklenmedik bir hareket
yaparsan, tele-ekrandan hemen bağırmaya başlıyorlardı.
Ama açlık gittikçe bastırıyordu. Tulumunun cebinde ekmek
kırıntıları olabileceği geldi aklına. Cebindeki bir şe-