George Orwell - 1984

geçmişi de denetim altında tutuyoruz demektir, değil
mi?"
Winston, kadranı bir an için yine unutarak, "Ama
insanların bir sürü şeyi anımsamalarını nasıl önleyebilirsiniz
ki?" diye bağırdı. "İstemdışı bir şey bu. Anımsamamak
insanın elinde değil. Belleği nasıl denetim altında
tutabilirsiniz? Benimkini denetlemediniz!"
O'Brien yeniden sertleşti. Elini kadrana uzattı.
"Tam tersine," dedi, "sen denetlemedin belleğini. O
yüzden buradasın. Alçakgönüllülüğü, özdenetimi beceremediğin
için buradasın. Akıllılığın bedeli olan boyun
eğmeye hiç yanaşmadın. Deliliği, tek kişilik bir azınlık
olmayı yeğledin. Gerçekliği ancak denetim altındaki zihinler
görebilir, Winston. Sen, gerçekliğin nesnel, dışsal
ve kendi başına var olan bir şey olduğunu sanıyorsun.
Ayrıca, gerçekliğin apaçık ortada olduğuna inanıyorsun.
Herkesin her şeyi senin gibi gördüğüne inandırıyorsun
kendini. Ama beni dinlersen, Winston, gerçeklik dışsal
bir şey değildir. Gerçeklik insanın zihnindedir, başka bir
yerde değil. Bireyin her zaman yanılabilen ve kısa zamanda
yok olup giden zihinlerinde değil, yalnızca Parti'nin
ortaklaşa ve ölümsüz zihnindedir. Parti neye gerçek diyorsa,
gerçek odur. Parti'nin gözünden bakmadıkça, gerçekliği
görmek olanaksızdır. İşte senin yeniden öğrenmen
gereken de bu, Winston. Bu da, benliğini yok etmeyi,
iradeli olmayı gerektirir. Akıllı olmak istiyorsan, özünden
geçmelisin."
Söylediklerinin özümsenmesini bekliyormuşçasına
bir an durduktan sonra, "Güncene, 'Özgürlük, iki kere
iki dört eder diyebilmektir' diye yazdığını anımsıyor
musun?" diye sordu.
"Evet," dedi Winston.
O'Brien, başparmağını kapatarak sol elini tersinden
Winston'a gösterdi.