George Orwell - 1984

içinden bir sigara aldı, sonra yerinden kalkıp ayakta daha
iyi düşünüyormuşçasına odanın içinde bir aşağı bir yukarı
dolaşmaya başladı. Sigaralar çok esaslıydı, hem kalındı
hem de ipek gibi bir kâğıda sarılmıştı. O'Brien bir
kez daha kolundaki saate baktı.
"Martin, sen şimdi doğru kilere," dedi. "Tele-ekranı
on beş dakikaya kadar açacağım. Gitmeden bu yoldaşların
yüzlerine iyice bir bak. Onları yeniden göreceksin.
Ben göremeyebilirim."
Ufak tefek adam, daha önce ön kapıda yaptığı gibi,
siyah gözlerini Julia ile Winston'ın yüzlerinde gezdirdi.
Bakışlarında dostluktan eser yoktu. Onlara en küçük bir
ilgi duymadan, yüzlerini ezberlemeye çalışıyordu. Winston,
yapay bir yüzün belki de ifadesini hiç değiştiremeyeceğini
geçirdi aklından. Martin, bir şey demeden, hatta
selam bile vermeden odadan çıktı, kapıyı ardından usulca
kapattı. O'Brien, bir eli siyah tulumunun cebinde, bir
elinde sigarası, bir aşağı bir yukarı dolanıyordu.
"Sizin anlayacağınız," dedi, "karanlıkta savaşıyor olacaksınız.
Hep karanlıkta olacaksınız. Aldığınız emirleri
nedenini bilmeden yerine getireceksiniz. Size, daha sonra,
yaşadığımız toplumun gerçek yüzünü ve onu yok etmek
için izleyeceğimiz stratejiyi öğreneceğiniz bir kitap
göndereceğim. Kitabı okuduktan sonra Kardeşliğin gerçek
üyeleri olacaksınız. Fakat uğrunda savaştığımız genel
amaçlar ile günün gerektirdiği görevlerden başka hiçbir
şey bilmeyeceksiniz. Size Kardeşliğin var olduğunu söylüyorum,
yüz üyesi mi var, yoksa on milyon üyesi mi,
söyleyemem. Siz bir düzinesini bile asla bilmeyeceksiniz.
Üç dört bağlantınız olacak, onlar da ortadan kayboldukça
yerlerini yenileri alacak. Bu sizin ilk bağlantınız
olduğu için hep sürecek. Aldığınız emirler benden gelecek.
Sizinle bağlantıya geçmemiz gerekirse, bunu Martin
aracılığıyla yapacağız. Bir gün yakalanırsanız, itiraf eder-