George Orwell - 1984

Parti, sosyalist hareketin savunduğu temel ilkeleri yadsıyıp
yerin dibine batırır ve bunu sosyalizm adına yaptığını
ileri sürer. İşçi sınıfını yüzyıllardır görülmemiş bir biçimde
aşağılarken, üyelerine, bir zaman kol emekçilerinin
giydiği ve bu nedenle seçildiği söylenen bir üniforma giydirir.
Aile dayanışmasını sistemli bir biçimde baltalarken,
önderine doğrudan doğruya aile bağlılığını çağrıştıran bir
ad yakıştırır. Bizleri yönetmekte olan dört Bakanlığın adları
bile, gerçeklerin kasıtlı olarak tersyüz edilmesindeki
saygısızlığın yansımasıdır. Barış Bakanlığı savaşın, Gerçek
Bakanlığı yalanların, Sevgi Bakanlığı işkencenin, Varlık
Bakanlığı yokluğun bakanlığıdır. Bu çelişkiler rastlantısal
olmadığı gibi, sıradan bir ikiyüzlülükten de kaynaklanmaz;
bunlar, çiftdüşün'ün bilinçli uygulamalarıdır. Çünkü
iktidar ancak çelişkilerin uzlaştırılmasıyla sonsuza kadar
korunabilir. Eski döngü başka hiçbir biçimde kırılamaz.
İnsanların eşit olmaları engellenecekse −bizim deyimimizle
Yüksek kesimdekiler yerlerini hep koruyacaklarsa−,
ağır basan zihin hali denetimli çılgınlık olmalıdır.
Ama şu ana kadar nerdeyse göz ardı ettiğimiz bir
soru var. O da şu: İnsanların eşitliğinin neden engellenmesi
gerekmektedir? Sürecin işleyişinin doğru tanımlandığını
varsayarsak, tarihi belirli bir zamanda dondurmak
için verilen bu kılı kırk yararcasına planlanmış dev uğraşa
neden gerek duyulmaktadır?
Burada sırrın özüne varıyoruz. Daha önce gördüğümüz
gibi, Parti'nin, en çok da İç Parti'nin üstün becerisi,
çiftdüşün'e bağlıdır. Ama bunun da derininde, ilk önce
iktidarın ele geçirilmesine yol açan, ardından da çiftdüşün,
Düşünce Polisi, sürekli savaş ve tüm gerekli donanımın
ortaya çıkmasını sağlayan güdü, o hiç sorgulanmayan
içgüdü yatar. Bu güdü aslında..
Winston, insanın yeni bir sesin ayırdına varması gibi,