George Orwell - 1984

uzaklıkta asılı duran merceklerde odaklandırmak ya da
yeryüzünün merkezindeki ısıyı çekip sızdırarak yapay
depremler ve deprem dalgaları oluşturmak gibi daha da
uzak olasılıkları mümkün kılmaya çalışmaktadırlar.
Gel gör ki, bu projelerin hiçbiri azıcık olsun gerçekleşmediği
gibi, üç süper-devletten hiçbiri öbürleri üzerinde
belirgin bir üstünlük kuramamaktadır. Daha da ilginci,
üç devletin de daha şimdiden, bugünkü araştırmalarıyla
keşfedileceklerinden çok daha güçlü bir silaha,
atom bombasına sahip olmasıdır. Parti, her zaman yaptığı
gibi, bu buluşu kendine mal etmeye çalışsa da, atom
bombaları ilk kez bin dokuz yüz kırklarda ortaya çıkmış,
on yıl kadar sonra da ilk kez geniş çaplı olarak kullanılmıştır.
O sıralar özellikle Avrupa Rusyası, Batı Avrupa ve
Kuzey Amerika'daki sanayi merkezlerine yüzlerce bomba
bırakılmıştır. Sonunda, bütün ülkelerin egemen kesimleri,
birkaç atom bombası daha atılacak olursa düzenli
toplumun ortadan kalkacağını, dolayısıyla iktidarlarının
son bulacağını anlamak zorunda kalmışlardır. O
günden sonra, hiçbir resmî anlaşma yapılmadığı gibi,
böyle bir anlaşmanın sözü bile edilmemiş olmasına karşın,
tek bir bomba bile atılmamıştır. Üç devlet de atom
bombası üretmeyi sürdürmekte ve önünde sonunda kullanma
fırsatını bulacağına inanarak bir yerlere yığmaktadır.
Bu arada, savaş sanatının son otuz kırk yıldır pek
fazla değiştiği söylenemez. Gerçi helikopterler eskisinden
daha çok kullanılmaktadır, bombardıman uçaklarının
yerini büyük ölçüde güdümlü füzeler almıştır, kolay
batırılabilen savaş gemileri ise yerini, batırılması nerdeyse
olanaksız Yüzen Kalelere bırakmıştır; ama bunun dışında
pek az gelişme olmuştur. Tanklar, denizaltılar, torpiller,
makineli tüfekler, hatta tüfekler ve el bombaları
hâlâ kullanılmaktadır. Bitmek bilmeyen kıyımların gazetelerde
yer almasına, tele-ekranlarda gösterilmesine kar-