George Orwell - 1984

denli beceri isteyen, incelikli bir iş tek bir kişiye bırakılamazdı;
öte yandan, böyle bir işi bir kurula vermek de işin
içinde bir dalavere olduğunu açıkça kabullenmek olurdu.
Şu anda büyük olasılıkla on on beş kişi Büyük Birader'in
söylemiş olduklarının farklı yorumları üzerinde
harıl harıl çalışmaktaydı. Ve çok geçmeden, İç Parti'nin
beyin takımından biri o yorumlardan birini seçip yayına
hazırlayacak, karmaşık işlemlerden geçirerek gerekli sağlamaları
yapacak, böylece seçilmiş yalan kayıtlara geçerek
gerçek olacaktı.
Winston, Withers'ın neden gözden düştüğünü bilmiyordu.
Kim bilir, belki rüşvet almış ya da yetersiz bulunmuştu.
Belki de Büyük Birader gereğinden fazla sevilen
bir astını başından atıyordu. Belki Withers ya da bir
yakınının sapkın eğilimlerinden kuşkulanılmıştı. Ya da
temizlikler ve buharlaştırmalar yönetim mekanizmasının
ayrılmaz bir parçası olup çıktığı için böyle yapılmıştı
belki de; en yakın olasılık buydu. Elle tutulur biricik ipucu,
Withers'ın çoktan ölmüş olduğunu gösteren "yokkişiler
gönder" sözcüklerindeydi. Tutuklananların ille de
ölmüş olduklarını düşünmek her zaman doğru değildi.
Bazen salıveriliyorlar ve bir iki yıl özgür yaşamalarına
izin verildikten sonra idam ediliyorlardı. Çok sık olmasa
da bazen, çoktan ölmüş olduğuna inanılan biri halka açık
bir mahkemede hortlayıveriyor, tanıklığıyla yüzlerce kişinin
başını belaya sokuyor, sonra da sırra kadem basıyordu.
Withers'a gelince, o artık bir yokkişi'ydi. Yoktu:
Hiç var olmamıştı. Winston, Büyük Birader'in söylevinin
akışını tersine çevirmenin yeterli olmayacağına karar
verdi. Asıl konuyla hiçbir bağıntısı olmayan, tümden
farklı bir söylev hazırlamak daha iyi olacaktı.
Söylevi, hainler ve düşünce-suçlularının yerden yere
vurulduğu o alışılmış konuşmalardan birine dönüştürebilirdi,
ama bu çok kör kör parmağım gözüne olurdu;