Klimaatstrategie - tussen ambitie en realisme - Wetenschappelijke ...

146
klimaatstrategie – tussen ambitie en realisme
16 (1 + G) x E2000 x F2050 = (1 – R) x F2000 x E2000, zodat F2050 = (1 – R) x F2000/(1 + G) =
40%, waarbij:
E = energie-emissie; F = aandeel fossiel (F2000 = 80%); R= te bereiken reductie =
30%; G = groei primair energieverbruik = 40%.
17 Zie noot 10.
18 De efficiëntie van de ccgt-centrales en de geringe co2-emissie spelen daarbij een
rol. Het meeste gas wordt gebruikt voor elektriciteit. Op plaats twee en drie staan
respectievelijk de industrie en de gebouwde omgeving (verwarming).
19 In de oeso-landen is de groei van het kolengebruik het laagst: 0,3 procent per
jaar; in transitie-economieën 0,8 procent per jaar en in ontwikkelingslanden 2,3
procent per jaar.
20 In grote landen zoals de vs, China, India, Rusland, Duitsland, Polen, Australië,
Zuid-Afrika, Indonesië is het aandeel van de industrie veel groter.
21 120 gtc uit olie; 83 gtc uit gas.
22 Binnen het transport groeit vooral de luchtvaart, maar het aandeel daarvan is nog
klein. In Nederland heeft transport een aandeel van 22 procent in de gebruikte
fossiele brandstof.
23 Productie (kernenergie, zonne-energie?), distributie (brandstofcellen in voertuigen,
nieuwe infrastructuur) en opslag van waterstof (nog geen opties met een
acceptabele energiedichtheid) zorgen voor grote problemen.
24 Zolang elektriciteit met warmte als tussenstap wordt geproduceerd, is het
conversieverlies in hoge mate een thermodynamisch gegeven. De restwarmte
kan wel via warmtekrachtkoppeling nuttig gemaakt worden.
25 In de oeso moet in 2030 meer dan 1/3 van de oude centrales vervangen zijn,
ofwel de meeste bestaande kolencentrales. Wel zal een belangrijk deel van de
huidige infrastructuur en capaciteit in 2030 nog in bedrijf zijn.
26 De omvang van de emissies van ontwikkelingslanden ligt dan 16 procent boven
die van de oeso-landen, waar de groei vertraagt wegens afnemende economische
groei (let op, tweede afgeleide!). Prognoses tot 2025: ontwikkelde landen: +35
procent (eu +19%; Japan +26%; vs +39%); ontwikkelingslanden: +84 procent.
Centraal- en Oost-Europa: +78 procent (1995-2020).
27 Het aandeel van de voormalige Oostbloklanden blijft in dat scenario nagenoeg
gelijk op 8 procent, maar hun aandeel in de co2-emissies daalt. Het energiegebruik
per hoofd is in 2030 in de oeso nog altijd 4,5 keer het gemiddelde in
ontwikkelingslanden (namelijk 230 gj versus 50 gj; in transitielanden 200 gj).
Het laatste cijfer laat zien dat verschillen in efficiëntie ook een rol spelen.
28 De marginale kosten lopen stijl op met de mate van stringentheid van het reductiedoel
van € 8/tco2 tot € 81/tco2.
29 Uitgaande van een efficiëntie in 2050 van kolencentrales van 50 procent (basislast
met benuttingsgraad 90%) (vgl. Pacala en Socolow 2004).
30 Piebalgs: “Our ability to convince the developing world to address climate change
will depend on our ability to demonstrate that technology exists and can be
developed that will control emissions without significantly restraining growth.
Given the indigenous energy resources of China and India, capture and storage
and clean coal must inevitably form a central part of the answer to this challenge.”