Klimaatstrategie - tussen ambitie en realisme - Wetenschappelijke ...

66
klimaatstrategie – tussen ambitie en realisme
11 Voor meer informatie zie: http://sts.gsc.nrcan.gc.ca/permafrost/suppdoc.html
en Rozell (2001).
12. In de combinatie van risicomanagement en voorzorg wordt de som van de (bayesiaanse)
verwachtingswaarde van het nut van emissiereductie-inspanningen en
de optiewaarde ervan afgewogen tegen de kosten van die inspanningen. Er moet
gewaakt worden voor dubbeltellingen: wie uitgaat van het slechtst mogelijke
scenario neemt al (veel) meer voorzorg dan op basis van het voorzorgsbeginsel
rationeel is, omdat de kans dat dit scenario realiteit wordt meestal veel kleiner
dan één is.
13 Vaak wordt aangenomen dat waarderingen enigszins zullen convergeren naarmate
landen meer welvarend worden. Zo hanteert het nmp4 als uitgangspunt:
“Door het toegenomen inzicht in de gevolgen en risico’s van klimaatverandering
hebben alle belangrijke landen in 2030 ingestemd met mondiale afspraken over
de reductie van broeikasgassen.” Een dergelijke veronderstelling lijkt redelijk
voor duidelijk gedefinieerde milieuproblemen zoals smog, maar een extrapolatie
naar het klimaatprobleem is niet zonder meer gerechtvaardigd (Vollebergh et al.
2005).
14 De afwijking ontstaat doordat er een verschil is tussen de in het Kyoto-protocol
vastgelegde emissie in 1990 (212 mt co2-equivalenten per jaar) en de feitelijke
emissie (217 mt co2-equivalenten per jaar) als gevolg van het peiljaar in de meting
van fluorgassen.
15 Conform het uitgangspunt van 50 procent binnenlandse realisatie van –40 mt
co2-equivalenten per jaar ten opzichte van bau.