Klimaatstrategie - tussen ambitie en realisme - Wetenschappelijke ...

80
klimaatstrategie – tussen ambitie en realisme
Tabel 3.2 Maatgevende waterafvoer in klimaatscenario’s (m 3 /s)
Huidig Minimum Midden Maximum
Projectiejaar: 2050
Temperatuur +0,5 oC +1 oC +2 oC Rijn 16.000 16.400 16.800 17.600
Maas 03.800 03.990 04.180 04.560
Projectiejaar: 2100
Temperatuur +1 oC +2 oC +4 oC Rijn 16.800 17.600 18.000
Maas 04.180 04.560 05.320
Bron: Basisrapport bij het advies van de Commissie Waterbeheer in de 21e eeuw (wb21 2000b)
In de toekomst komt daar nog de onzekerheid bij over de mate van klimaatverandering
en de gevolgen daarvan voor het waterpeil van zowel de grote rivieren als
de zeespiegel. De te verwachten afvoerwaarden in de klimaatscenario’s van tabel
3.2 liggen binnen de huidige onzekerheidsmarge, maar de grenzen van de onzekerheidsmarge
zullen vanzelfsprekend zelf wel verschuiven. Uitgaande van de
huidige onzekerheidsmarge van circa 20 procent zou de bovengrens voor de Rijn
in 2100 in de richting van 22.000 kubieke meter per seconde gaan.
Het rivm (2004: 80) signaleert een selectief omgaan met nieuwe kennis: kennis
die een verlaging van de basispeilen indiceert, vindt eerder zijn weg in het beleid
dan bijvoorbeeld kennis die wijst op grotere onzekerheden of een hoger basispeil
dan eerder aangenomen.
Tot op heden zijn er voor de secundaire waterkeringen geen wettelijke normen
gesteld. Wel bestaat er sinds 1999 een richtlijn van het Interprovinciaal Overleg
voor de sterkte van secundaire waterkeringen. De aanleiding voor het opstellen
van een richtlijn voor secundaire waterkeringen kan al gevonden worden in de
doorbraak van een secundaire waterkering bij Tuindorp Oostzaan in 1960. Als
klimaatverandering zou leiden tot hogere frequenties van extreme neerslag, dan
neemt de kans op lokale overstromingen toe en wordt het noodzakelijk om de
secundaire waterkeringen aan de veranderde situatie aan te passen. Het zou daarbij
doelmatig zijn om de afweging tussen de kosten van aanpassing en de
verwachte schade van overstroming lokaal te maken en niet voor elke polder
dezelfde norm te hanteren.
3.3.2 inhoudelijke oplossingsrichtingen
Gezien de onzekerheid over de te verwachten ontwikkelingen moet de aanpassing
aan klimaatverandering gericht zijn op robuustheid. Omdat het schaderisico gelijk
is aan het product van de schadekans en de potentiële schadeomvang, zijn er twee
aangrijpingspunten om het risico te reduceren: schadekans en schadeomvang.