Klimaatstrategie - tussen ambitie en realisme - Wetenschappelijke ...

4
272
klimaatstrategie – tussen ambitie en realisme
kopere mogelijkheden komen ooit ook aan de beurt, en daarom is deze geforceerde
uitbouw van wind vanuit de optiek van het mitigatiebeleid weggegooid
geld (Schultz et al. 2004; Wissenschaftlichen Beirat 2004; Verrips et al. 2005;
Beckman 2005). 20 Het cpb schat dat de Nederlandse plannen voor het bouwen
van 6000 mw aan windmolens in zee 3,4-6 miljard euro meer kosten dan opleveren,
rekening houdend met indirecte effecten zoals milieuwinst. 21
4 beoordeling
Anno 2006 kan windenergie moeilijk gezien worden als een voor de komende
30-40 jaar veelbelovende mitigatieoptie. Het maximale mondiale potentieel is
relatief gering, ten gevolge van het fluctuerend windaanbod en de eisen die in de
moderne samenleving aan de betrouwbaarheid van het elektriciteitssysteem
worden gesteld. Van het beperkte potentieel zal, omdat wind een dure optie is,
hooguit een klein deel benut gaan worden, voornamelijk in rijke landen. Plaatsing
van molens op land roept veel verzet op. Een significante inzet van windenergie
zal het moeten hebben van relatief dure windparken op zee en gaat
bovendien gepaard met toenemende systeemkosten waaronder het investeren in
de benodigde conventionele reservecapaciteit.
Windenergie scoort niet goed wat betreft synergie met andere opties. Integendeel:
het mitigatiepotentieel en de kosteneffectiviteit ondervinden negatieve
effecten van toenemende efficiëntie en afnemende koolstofintensiteit in het
conventionele park. Wel heeft een groter aandeel wind een gunstig effect op de
energiezekerheid. De betekenis daarvan is echter beperkt: de huidige afhankelijkheid
van olie treft vooral de transportsector en die heeft weinig aan windenergie;
de overige fossiele brandstoffen raken in geen eeuwen uitgeput. De bestrijding
van overige vormen van luchtverontreiniging blijkt met end-of-pipe-voorzieningen
zeer succesvol, en dat tegen veel lagere kosten dan windenergie en dergelijke.
De kans dat men met wind een ‘winner’ heeft geselecteerd, lijkt dan ook gering
(ook al kan windenergie op kleinere schaal, in bijzondere situaties – bijvoorbeeld
in afgelegen gebieden waar geen netinfrastructuur is – een zeer nuttige functie
vervullen). 22 Het besluit om nu reeds tegen hoge kosten te investeren in grootschalige
toepassing van wind lijkt een voorbeeld van overhaaste technology push
(Bower 2003; Keay 2005; Verrips et al. 2005: 16). Andere opties, zoals efficiëntere
conventionele centrales, toepassing daarin van ccs, een toenemend aandeel van
gas en/of kernenergie; gebruik van cellulosehoudende biomassa, het tegengaan
ontbossing en de reductie van methaan (zie paragraaf 3 en de overige bijlagen)
hebben een groter potentieel en lijken minder kostbaar.