Klimaatstrategie - tussen ambitie en realisme - Wetenschappelijke ...

Mest
In ontwikkelingslanden is composteren en uitrijden over land het meest
gebruikt, of kleinschalige anaerobe vertering samen met huisvuil. Mest wordt
ook in koekvorm als energiedrager gebruikt, met betrekkelijk lage methaanemissies
in vergelijking tot andere brandstoffen. Opties: methaan opvangen (‘biogas’)
en affakkelen (= omzetting in co2) of gebruiken als brandstof. Het is relatief duur:
ongeveer 260 dollar per ton methaan, maar gebruik als brandstof voor kostenreductie
is mogelijk. Ook een combinatie met rioolslib zou voor lagere kosten
kunnen zorgen.
Afvalsector: vuilstort en rioolslib
Bij vuilstort moet met goed geregelde sites, verbeterde zuurstoftoevoer op de
vuilstortplaats, plus opvangen en affakkelen van methaangas (waardoor geen
ch4 maar co2 wordt geëmitteerd) – of, beter nog, die als energiebron gebruiken –
zeker 70 procent reductie te halen zijn. Het afzonderen van bioafval en composteren
of verbranden is vanwege de kosten in ontwikkelingslanden voorlopig niet
haalbaar. De kosten van afvang en affakkelen zijn dikwijls beperkt: 31-60 dollar
per ton. Maar afhankelijk van de omstandigheden kan het sterk oplopen, tot 1500
dollar per ton methaan, exclusief opbrengsten. Veel hangt dan af van de vraag of
methaan benut kan worden voor met name elektriciteitsopwekking.
Composteren is ook een optie, maar dat kost ruimte.
bijlage 8
8
317