Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

133Czy w obecnym stanie prawnym jest możliwośćutworzenia odrębnej gminy, gdy rada gminy odmawiazłożenia wniosku, nie podejmuje również uchwałyo przeprowadzeniu konsultacji społecznych, uznając,że nie ma wystarczających przesłanek do podziałudotychczas funkcjonującego samorządu?Z poważaniemLimanowa, dnia 16 stycznia 2009 r.I n t e r p e l a c j a(nr 7557)do ministra zdrowiaPoseł Wiesław Janczykw sprawie wyjaśnienia przyjętych regułw odniesieniu do ostatnich zmian na liścieleków refundowanych w grupie insulinSzanowna Pani Minister! Diabetolodzy szacują,że w Polsce na cukrzycę choruje obecnie 2,5 mlnosób, a prawie 5 mln osób ma stan przedcukrzycowy,czyli podwyższony poziom glukozy we krwi, którymoże prowadzić do powstania choroby. Pacjentomchorym na cukrzycę grozi wiele niebezpiecznych powikłań,które powodują poważne problemy zdrowotne.Schorzenie powoduje trzykrotny wzrost ryzykazawału serca i udaru mózgu, powoduje retinopatię,która jest najczęstszą przyczyną ślepoty w populacjiosób czynnych zawodowo. U ok. 15% chorych rozwijasię zespół stopy cukrzycowej, z czego od 5 do 15%przypadków wymaga amputacji kończyn. Co więcej,choroba skraca życie średnio o 16–20 lat u pacjentówz cukrzycą typu 1 i 4–6 lat z cukrzycą typu 2.Proponowane zmiany na liście leków refundowanychw odniesieniu do insulin znajdujących się naliście w roku 2008 pociągną za sobą bardzo wysokiwzrost kosztów NFZ na farmakoterapię. Ministerstwouzasadnia to dbałością o pacjenta i chęcią poprawydostępności do insulinoterapii w Polsce. Zpewnością proponowane zmiany zostały poprzedzonestosownymi obliczeniami i symulacją wpływu nawszystkich interesariuszy, nade wszystko jednak interesującei istotne są czytelne, racjonalne oraz przejrzystereguły, które zostały przyjęte przez projektantówtych zmian a priori.Stosowanie nowoczesnych insulin jest szczególnieistotne dla stosunkowo młodych pacjentów z typem1 cukrzycy, którzy mogą dzięki dziś nierefundowanympreparatom analogów długo działających odnieśćnajwiększe korzyści zdrowotne. Pacjenci tacysami dziś ponoszą w 100% wysokie koszty zakupupreparatów, płacąc miesięcznie ponad 200 zł za opakowanie.Ich wysoka determinacja m.in. świadczy otym, że analogi są tym pacjentom rzeczywiście bardzopotrzebne. Należy przy tym podkreślić, że dodanieanalogów długo działających na listę refundacyjną,spowodowałoby dalece mniejsze (o rząd wielkości)podniesienie wydatków NFZ na leki niż podwyższenielimitu dla wszystkich dziś refundowanych insulin.Jednym z podstawowych zadań MinisterstwaZdrowia jest dbałość nie tylko o racjonalne wydatkowanieśrodków pozostających do dyspozycji NFZ, alerównież dbałość o wydatki pacjentów, co ma szczególnieistotne znaczenie przy stosunkowo wysokimwspółpłaceniu do leków w Polsce. Pamiętać należy,że środki gromadzone przez NFZ oraz dopłaty pacjentówto środki obywateli polskich płacących podatki.Ministerstwu powinno zależeć na obniżaniukosztów leków dla pacjenta i dla NFZ. Rozpatrującwnioski dotyczące włączania leków generycznych nalistę refundacyjną, ministerstwo (ZGL) kierowało sięregułą niejako automatycznego włączania generykówz niższą ceną, która stanowiłaby nowy niższylimit w grupie. W przypadku analogów krótko działającychnie obserwuje się takiego automatyzmu,przez co pacjenci mogą niepotrzebnie wydać w roku2009 ok. 3 mln zł. Nie jasne jest też, czy zachowanoregułę równego traktowania podmiotów w procesieustalania listy refundacyjnej w tym zakresie.W związku z powyższym zwracam się z uprzejmąprośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:1. Jaki byłby konkretny przewidywany rocznykoszt objęcia długo działających analogów refundacją:z limitem jak dla wszystkich pozostałych insulin,z limitem 70% w oddzielnej grupie terapeutycznej?2. Jak podniesienie limitu na wszystkie insulinydo 110 zł wpłynie na konkurencyjność na polskimrynku insulin? Czy takie polskie firmy, jak Bioton iTarchomin istotnie będą musiały skorygować swojeplany finansowe na rok 2009 i przyszłe lata? Jakzwiększą się dzięki zmianom na liście przychody izyski firm zagranicznych, które nie prowadzą w Polscedziałalności badawczo-rozwojowej i nie produkująinsulin w Polsce?3. Jakich zysków zdrowotnych oczekuje ministerstwo(o ile poprawi się zdrowotność społeczeństwa idiabetyków w szczególności) w zamian za tak istotnezwiększenie finansowania insulinoterapii w Polsce?W jakich jednostkach i na jakiej podstawie te zyskizdrowotne zostały ocenione? Czy te zyski zdrowotneodpowiadają ilości dodatkowych środków, które NFZbędzie musiał wydać?4. Czy nierefundowanie analogów długo działającychnie prowadzi do dyskryminacji? Dlaczegoniektórzy pacjenci chorzy na cukrzycę muszą dziśponosić pełną, 100% odpłatność za te leki, podczasgdy inni diabetycy mają wnosić jedynie opłatę ryczałtowąza szeroką gamę różnego rodzaju insulini ich analogów?5. Dlaczego preparat Apidra, który mógłby obniżyćlimit w grupie krótko działających analogów jakoistotnie tańszy w porównaniu do dziś refundowanych2 analogów krótko działających, nie może już teraztrafić na listę leków refundowanych? Czy regułyprzyjęte dla leków generycznych nie powinny doty-