Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

343Podstawę procesu diagnostyczno-terapeutycznegoniepłodności, stosowanego w naprotechnologii, stanowitzw. model Creightona, który polega (jak w metodzieBillingsów) na identyfikacji dni płodnych dziękiobserwacji śluzu szyjkowego. Nie jest to więc – jakbywynikało z treści pisma pan posła – metoda nowatorska.Naprotechnologia, podobnie jak naturalnemetody regulacji poczęć, może być wykorzystywanajako antykoncepcja poprzez zaniechanie współżyciaw okresie owulacji, bez używania środków mechanicznych,chemicznych czy farmakologicznych. Obokmodelu Creightona do diagnozowania niepłodnościw naprotechnologii stosuje się takie procedury medyczne,jak: badanie przedmiotowe, badania hormonalne,badanie nasienia, diagnostyczną laparoskopię,hysterosalpingografię (HSG), ultrasonograficznąocenę jajeczkowania. Wszystkie wymienione metodyi techniki są znane i stosowane w Polsce od wielu latw leczeniu przewlekłych chorób ginekologicznych,takich jak: niepłodność, zatrzymanie miesiączkowania,zespół napięcia przed miesiączkowego, cysty jajników,nieregularne krwawienia miesięczne, chorobapolicyklicznych jajników, nawykowe poronienia, depresjapoporodowa, prewencja przedwczesnej menopauzy.Odnosząc się do zapytania pana posła o planywprowadzenia naprotechnologii do polskiego lecznictwa,pragnę wskazać – w oparciu o stanowisko panaWojciecha Matusewicza, dyrektora Agencji OcenyTechnologii Medycznych, iż wszystkie procedury medycznedefiniowane w naprotechnologii są w Polscedostępne dla kobiet w ramach jednorodnych grup pacjentów.Procedury te są finansowane ze środkówpublicznych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnejfinansowanych ze środków publicznych (Dz. U.z 2008 r. Nr 164, poz. 1027).W opinii pana posła naprotechnologia jest wysokoskuteczną metodą leczenia niepłodności. Stanowiskatego nie podzielają eksperci medycyny rozrodczej PolskiegoTowarzystwa Ginekologicznego, według którychnaprotechnologia nie znajduje zastosowaniaw leczeniu niepłodności mężczyzn oraz w przypadkuniektórych schorzeń kobiecych (np. niewydolność jajników,niedrożność jajowodów). Zatem w części przypadkówmetody proponowane w naprotechnologii sąniewystarczające, by osiągnąć cel leczenia niepłodności,jakim jest posiadanie potomstwa. Tym samymnaprotechnologia nie może być więc alternatywą dlaaktualnie dostępnych medycznych procedur wspomaganegorozrodu, takich jak:1) leczenie farmakologiczne przy zaburzeniachfunkcji układu: podwzgórze – przysadka – jajnik – endometrium;2) leczenie zabiegowe (głównie laparoskopia operacyjna)do korygowania nieprawidłowości anatomicznych(między innymi do likwidacji zmian pozapalnychw obrębie miednicy małej);3) techniki rozrodu wspomaganego medycznieproponowane bądź jako jedyne z wyboru, które dająszansę na ciążę, albo jako metody ostatniej szansy,gdy inne sposoby zawiodły (w tym metoda zapłodnieniapozaustrojowego).Niezależnie od metody, techniki czy też trendówwybór optymalnego dla niepłodnej pary sposobu leczeniauwarunkowany jest identyfikacją przyczynyniepłodności. Podjęcie decyzji o wyborze metody terapeutycznej,w oparciu informację przekazaną przezlekarza, pozostaje uprawnieniem osób, których problemniepłodności dotyczy.W odpowiedzi na zapytanie o działania MinisterstwaZdrowia, których celem będzie zaprzestaniestosowania metody in vitro, informuję, że wspieranieprogramu zapłodnienia pozaustrojowego czy innychpodejmowanych w tym zakresie działań i metod jestjednym z problemów, które wymagają rozwiązania.Rozstrzygnięcia w tym zakresie będą możliwe poprzyjęciu przez Polskę Europejskiej konwencji bioetycznej,która określi regulacje prawne dotyczącezapłodnienia metodą in vitro. Ratyfikacja konwencjiprzez polski parlament będzie mogła nastąpić pouprzednim uregulowaniu – w odniesieniu do prawaunijnego – niejasności i luk w kwestiach bioetycznychwystępujących w polskim prawie. Aktualnie trwająprace nad projektem ustawy o ochronie genomu ludzkiegoi embrionu ludzkiego oraz Polskiej Radzie Bioetycznej,której przepisy będą regulować między innymiprocedury zapłodnienia in vitro.Raport: „Zdrowie kobiet w wieku prokreacyjnym15–49 lat. Polska 2006.Z poważaniemWarszawa, dnia 26 stycznia 2009 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuAdam Fronczakgłównego inspektora ochrony środowiska- z upoważnienia ministra -na zapytanie posłaMieczysława Marcina Łuczakaw sprawie interpretacji znaku informacyjnegoD-18 (parking) z umieszczoną poniżej tabliczkąT-30f oraz jego środowiskowych skutków (3101)Szanowny Panie Marszałku! Nawiązując do pisma(znak: SPS-024-3101/09) dotyczącego zapytaniapana posła Mieczysława Marcina Łuczaka w sprawieinterpretacji znaku informacyjnego D-18 z umieszczonąponiżej tabliczką T-30f oraz jego środowiskowychskutków, poniżej przekazuję wyjaśnienie.1. Znaki drogowe, jak również ich interpretacja,nie należą do kompetencji Ministra Środowiska.Faktem jest, że tabliczka T-30f nie określa kierunkuustawienia pojazdu względem jezdni, ale należypodkreślić, iż w określonych warunkach mete-