Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

197w zarządzie tegoż parku – także jako własność SkarbuPaństwa. Ponadto droga ta została w latach 1974––1976 wyremontowana przez Lasy Państwowe ześrodków własnych, a w ewidencji Nadleśnictwa Żmigródujęta była jako środek trwały i w takim teżcharakterze została przekazana do MagurskiegoParku Narodowego.W związku z powyższym należy zaznaczyć, iżzgodnie z art. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. oochronie przyrody (Dz. U. z 2004 r. nr 92, poz. 880,z późn. zm.) ochrona przyrody polega między innymina zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu zasobów,tworów i składników przyrody takich jak: objęteochroną i dziko występujące rośliny, zwierzęta igrzyby, a także zwierzęta prowadzące wędrowny trybżycia i ich siedliska. Ponadto, jak stanowi art. 4 ww.ustawy, ochrona przyrody, która jest dziedzictwem ibogactwem narodowym, jest obowiązkiem każdegoobywatela, organów administracji publicznej, a takżejednostek organizacyjnych oraz osób prawnych i fizycznych.Zgodnie z art. 6 dyrektywy Rady nr 92/43/EWGz dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisknaturalnych oraz dzikiej fauny i flory, dla specjalnychobszarów ochrony, państwa członkowskie tworząspecjalne środki ochronne obejmujące specjalneobszary zagospodarowania oraz odpowiednie środkiustawowe, administracyjne lub umowne odpowiadająceekologicznym wymaganiom typów siedlisk przyrodniczych.Ponadto państwa członkowskie zgodniez powyższą dyrektywą podejmują wymagane środkiw celu ustanowienia systemu ścisłej ochrony gatunkówzwierząt w ich naturalnym zasięgu zakazującem.in. celowego niepokojenia tych gatunków oraz pogarszaniastanu lub niszczenia terenów rozrodu lubodpoczynku tych zwierząt.Mając powyższe na uwadze, proszę Pana Ministrao udzielenie odpowiedzi na niżej postawionepytania:1. Czy obecny stan, jaki zaistniał na terenie kompleksuleśnego Magury Wątkowskiej w związku zprzekształceniem drogi leśnej w drogę publiczną, nienarusza wyżej wymienionych przepisów prawa polskiegooraz unijnej dyrektywy, a jeżeli tak, to jakienależałoby podjąć kroki, aby rozwiązać zaistniałyproblem?2. Czy możliwe jest utworzenie na tym tereniespecjalnego obszaru ochronnego, właściwego dla tegotypu siedlisk przyrodniczych, w celu objęcia ochronąwystępujących na tych terenach zwierząt?3. Jakie działania zamierza podjąć MinisterstwoŚrodowiska w kierunku odtworzenia walorów przyrodniczychtego fragmentu parku?Oczekując odpowiedzi Pana Ministra, pozostajęz wyrazami szacunkuRzeszów, dnia 19 stycznia 2009 r.Poseł Jan Bury s. JózefaI n t e r p e l a c j a(nr 7667)do ministra skarbu państwaw sprawie przekształcenia drogi leśnejw obrębie Magurskiego Parku Narodowegow drogę publicznąSzanowny Panie Ministrze! W związku z wypełnianiemmoich obowiązków poselskich zostałem poinformowanyo toczącym się w 2007 r. postępowaniuadministracyjnym dotyczącym przejęcia drogi leśnejw obrębie Magurskiego Parku Narodowego przezStarostwo Powiatowe w Jaśle.Sprawa dotyczy działek gruntowych o nr 365/2 i366/2 o łącznej powierzchni 1,25 ha, stanowiącychdrogę leśną, położonych na terenie kompleksu leśnegoMagury Wątkowskiej. Decyzją wojewody podkarpackiegoz dnia 20.03.2007 r. oraz ministra skarbupaństwa z dnia 28.06.2007 r. przekształcono te terenyw drogę publiczną prowadzącą w głąb obszarówleśnych Magury Wątkowskiej, mimo, iż w latach2003–2005 te same organy odmawiały prawa do nabyciatych działek przez pow. jasielski.Na skutek tych działań w masywy leśne MagurskiegoParku Narodowego w sezonie letnim wjeżdżałodziennie kilkaset pojazdów mechanicznych, powodująctym samym bardzo negatywne skutki dla przyrodyparku. Naukowcy z Uniwersytetu Jagiellońskiegooraz Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie określiliten stan jako „działania w istotny sposób pogarszające,na obszarze około 1000 ha, stan siedliskniektórych gatunków zwierząt, dla których wyznaczonoobszary Natury 2000 pod nazwą „Ostoja Mazurska”oraz „Beskid Niski”. Sytuacja powyższa dotyczyzwłaszcza siedlisk takich gatunków zwierzątjak: wilk, ryś, niedźwiedź, sarna i jeleń.Należy również wspomnieć, iż ruch pojazdów mechanicznychna terenie w/w obszarów MagurskiegoParku Narodowego stanowi bardzo realne zagrożeniedla licznie przemierzających tą drogą pieszychturystów wzdłuż trzech szlaków turystycznych.Odnośnie do stanu prawnego przedmiotowychdziałek należy wspomnieć, iż od 1945 r. do 1997 r. niebyły one wydzielone samoistnie, ale stanowiły, do1994 roku, niewydzieloną część dużej działki leśnejstanowiącej własność Skarbu Państwa w zarządzieLasów Państwowych, a z chwilą powstania MagurskiegoParku Narodowego, tj. od 1 stycznia 1995 r.,były w zarządzie tegoż Parku, także jako własnośćSkarbu Państwa. Ponadto droga ta została w latach1974–1976 wyremontowana przez Lasy Państwoweze środków własnych, a w ewidencji NadleśnictwaŻmigród ujęta była jako środek trwały i w takim teżcharakterze została przekazana do MagurskiegoParku NarodowegoW związku z powyższym należy zaznaczyć, iżzgodnie z art. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. oochronie przyrody (Dz. U. z 2004 r. nr 92, poz. 880,