Sprawozdanie Stenograficzne - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

319nicznych, technicznych); popieranie inicjatyw lokalnychw zakresie powstawania tematycznych muzeówtechniki,Ostateczny cel tych działań – to ocalenie dla przyszłychpokoleń najcenniejszych zabytków urbanistykii architektury przemysłowej.Działania w zakresie ochrony zabytków dziedzictwaprzemysłowego powinny być przede wszystkiminicjatywą lokalną władz samorządowych lub innychpodmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznychtakich jak np. fundacje, stowarzyszenia,etc., które odgrywają istotną rolę w działaniach narzecz ochrony polskiego dziedzictwa przemysłowego.Dlatego też powołanie Stowarzyszenia Zakładów Historycznychnależy uznać za cenną inicjatywę w tymzakresie.Z roku na rok wzrasta zainteresowania dziedzictwemprzemysłowym, jako ważnym elementem dziedzictwanarodowego. Działania ratownicze, polegająceprzede wszystkim na adaptowaniu zabytkówprzemysłowych do nowych celów (rewitalizacja), zyskująprzewagę nad działaniami destrukcyjnymi.Tendencje te będą się pogłębiać. Jest to zgodnez trendami występującymi w krajach o wysokim poziomierozwoju gospodarczego, w których z regułyprzywiązuje się dużą wagę do rewaloryzacji zabytkówtechniki. Zabytki te stanowią bowiem nośnikpostępu cywilizacyjnego, kumulują w sobie silny ładunekpatriotyzmu (poczucie dumy społeczeństwz własnych dokonań), edukacyjny (poznawanie historiigospodarczej poszczególnych krajów) i ekonomiczny(rozwój turystyki kwalifikowanej).Sojusznikiem w utrwalaniu dziedzictwa przemysłowegosą (i będą w coraz większym stopniu) społecznościlokalne, świadome wartości kulturowychzawartych w miejscowych zabytkach przemysłu i techniki,dostrzegające w zachowaniu i utrwalaniu tegodziedzictwa szansę rozwoju lokalnego (nowe miejscepracy, propagowanie regionu, atrakcyjne formy wypoczynku,turystyka).Minister kultury i dziedzictwa narodowego popieradziałania zmierzające do nadania nowych funkcjicennym obiektom i zespołom zabudowy przemysłowejtak, aby mogły one funkcjonować w historycznejprzestrzeni miejskiej, a jednocześnie zaspakajać potrzebymieszkańców. Przykładów takich działań jestwiele, chociażby wspomniana przez Panią Poseł Manufakturaw Łodzi, d. papiernia w Jeziornie przekształconaz poszanowaniem zasad sztuki konserwatorskiejw centrum handlowe Stara Papiernia czyrewitalizacja fabryk lnu i osiedli robotniczych w Żyrardowie.W chwili obecnej w Ministerstwie Kultury i DziedzictwaNarodowego nie jest rozważane powołaniemiędzyresortowego zespołu specjalistów ds. weryfikacjihistorycznych obiektów przemysłowych. Wydajesię, że zadania te w dostatecznym stopniu realizująwojewódzkie urzędy ochrony zabytków, regionalneośrodki badań i dokumentacji zabytków oraz KrajowyOśrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, któryw ramach bieżącej działalności prowadzi prace inwentaryzacyjne,dokumentacyjne i badawcze przyzabytkach szczególnie zagrożonych, monitoruje zagrożoneobszary i obiekty wskazane przez wojewódzkichkonserwatorów zabytków. W grupie zabytkówobjętych tymi działaniami są również zabytki dziedzictwaprzemysłowego.W trakcie prac nad projektem nowelizacji ustawyo ochronie zabytków i opiece nad zabytkami planowanesą konsultacje z instytucjami kultury i ogólnopolskimistowarzyszeniami działającymi w sferzeochrony zabytków w tym również ochrony dziedzictwaprzemysłowego w Polsce. W tej grupie możeznaleźć się również Stowarzyszenie Zakładów Historycznych.Łączę wyrazy szacunkuWarszawa, dnia 27 stycznia 2009 r.O d p o w i e d źPodsekretarz stanuTomasz Mertaministra środowiskana zapytanie posła Krzysztofa Lipcaw sprawie uwarunkowań środowiskowychdla lokalizacji przebiegu drogi krajowej E7na odcinku Chęciny – Jędrzejóww woj. świętokrzyskim oraz potencjalnychzagrożeń dla środowiska naturalnego,mogących wyniknąć z lokalizacjiwskazanej drogi (3076)W odpowiedzi na zapytanie posła Krzysztofa Lipca,znak: SPS-024-3076/08, dotyczące uwarunkowańśrodowiskowych dla przebiegu drogi krajowej E7 naodcinku od Chęcin do Jędrzejowapragnę przedstawić poniższe wyjaśnienia.Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia RadyMinistrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określeniarodzajów przedsięwzięć mogących znaczącooddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowańzwiązanych z kwalifikowaniem przedsięwzięciado sporządzenia raportu o oddziaływaniu naśrodowisko (Dz. U. z 2004 r. Nr 257, poz. 150, ze zm.)planowana inwestycja kwalifikuje się do grupy przedsięwzięćmogących zawsze znacząco oddziaływać naśrodowisko, dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniuprzedsięwzięcia na środowisko jest obligatoryjne.Z zapisu art. 71 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 października2008 r. o udostępnianiu informacji o środowiskui jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronieśrodowiska oraz o ocenach oddziaływania naśrodowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227) wynika, że