Werke. Kritische Gesamtausgabe. [Hrsg. von J.K.F. ... - Maarten Luther

Operationes in P.siihnos. 1519—1521. 585fratribus'. Et iterum, 1. Cor. 15. 'Christus resurrexit primitiae dormien- i.isoi if,,2o.tium\ Et ps. 88. 'Quis similis erit deo in filiis dei ?' Omnino ad personam *pi. 89, 7.ista praeventio refertur, quanquam et hoc pulcherrimo et verissimo sensudicatur, quod Christus priraus omnium resurrexerit, ut et hie locus sit unus5 eorura, qui de resurrectioue Christi praedictus sit, ut non sokim ad dignitatempersonae, sed simul ad praeventionem temporis pertineat. Neque enimPaulus eum primitias dormientium et primogenitum vocat dignitatis tantumpersonalis respectu, sed et temporis. Sit ergo sensus: praevenisti eum,idest primum fecisti in benedictionibus illis optimis, quod confirmat pars10 sequens, quae eum regem coronatum eloquitur, velut explicans istam praeventionem.Diximus enim, hoc versu incipere prophetam, ut recitet, quae suntilla, quae cor regis huius desiderasset et voluntas labiorum eins postulasset,nempe salutem ex morte et virtutem ex infirmitate, hoc est optimas beneisdictiones. Oportet enim hebraismo isti assuescere, quo 'benedictiones bouitatis'dicuutur, quae latine dicerentur benedictiones bouae vel potiusoptimae. Nam interpres noster non raro 'Tob' hebraicura vertit 'dulce',quod proprie bonum significat, et hoc versu 'dulcedinem' vertit, quod latinusquid sit vix intelliget, cum latine benedictionem dulcedinis dicamus eam, quam20 dulcedo conferat vel habeat, sicut iustitiam dei vocamus, quam deus largitur.'Benedictiones"* vero item hebraico idiotismo dicuutur, quae nos benefitiavocamus, sicut lacob 49. Gen. dicit de benedictionibus uberum et i.smo|.49, 25.vulvae &c. 1. Reg. 15. 'Suscipe benedictionem hanc, quam attulit ancilla i.©am.25,27.tua", (piod omnia benedicente deo proveniant, ut Gen. 1. scribitur. Discer-i.ajJof. 1,31.25 nit itaque propheta benedictiones has Christi ab omnibus aliis, dum easappellat 'Tob', idest bonas et suaves, cum uusquam hoc epitheto benedictionescoramendentur, in quo absque dubio de bonis futuris se loquiostendit, in quibus nulla tristitia, nuUa amaritudo sit. Nam quae hoc vitaetempore possidemus quantumlibet optima, non sine malitia possidemus, dies30 enim mali sunt. Et 'sufRcit diei malitia sua' ait Christus, quando et electis a)iattf).6, 34.suis praedixit, quod in mundo pressuram essent habituri nee ipsam gratiamdei suavissimam sine labore possessuri. Quo verbo praeoccupat, ne quiscoronam auream Christi intelligere praesumat temporalem, caeteris similemfaciens eum regem verbis allegoricis, sed non nisi in rebus bonis, hoc est35 futuris et spiritualibus.Allegoriam ergo nobis extorquet ipsa circunstantiae, consequentiae etsententiae vis, ut per impositionem aureae coronae aliud nihil periphrasticosintelligamus, quam eum regem esse constitutum in rebus sacris, spiritualibuset optimis. Quae periphrasis non rara est in sacris litcris, ludic. 5. 'Qui 9iid)t. 5, 10.40 ascenditis super nitentes asinas", idest patricii et optimates. Item 'qui12sintC 15 hQbraismo A ISpropriqA 36 circunstaiiti A 37 impetitioncm C