Andrews’ Deri Hastalıkları Klinik Dermatoloji

324 MANTARLARIN VE MAYALARIN NEDEN OLDUĞU HASTALIKLAR
lerin (Medlar cisimleri, “bakır penniler”) olması enfeksiyonu invazif
faeohifomikozis’ten ayırır. Organizmalar genellikle gömülü
kıymıklarla birliktedir.
Fungal antijenlerin boyanması bunların makrofajlar içinde
ve bazen de faktör XIIIa-pozitif dendrositler veya Langerhans
hücreleri içinde toplandıklarını göstermiştir. Organizmaya immün
yanıt klinik ve histolojik görünümü etkilemektedir. Eritematöz
atrofik plağı olanlar Th1 yanıtı verirken, verrüköz plakları
olan hastalar, T-helper 2 (Th2) tipi immünolojik yanıt gösterirler.
Epidemiyoloji
Kromoblastomikozis ilk kez 1911’de Brezilya’da Pedroso tarafından
fark edilmiştir. Ondan sonra Güney Amerika’nın diğer kesimlerinde
ve Karayipler’te, Madagaskar’da, Güney Asya’da,
Doğu Asya’da, ABD’de, Rusya’da ve farklı birçok ülkede gösterilmiştir.
Çıplak ayaklı çiftlik işçileri enfeksiyonun büyük bir kısmını
oluştururlar. Ağaç ürünleri ile travma ve toprakla temas organizma
implantasyonu ile sonuçlanır ve yaygınlaşma nadirdir.
Mikoloji
Mikroorganizmalar siyah, yavaş büyüyen koloniler oluşturur.
Cins, üretilen konidiyoporun tipine göre değişir. Hepsi melanin
üretir.
Tedavi
Tedavi zordur ve hastalık genellikle tedaviyi zor karşılayabilecek
kişileri etkiler. Bazı serilerde, yaklaşık % 60’ında düzelme
olmasına rağmen hastaların % 30’u iyileştirilebilmiştir. Yaklaşık
% 10’unda tedavi açıkça başarısız olmuştur ve hastaların %
40’ında hastalık nüksetmiştir.
Küçük kromoblastomikozis lezyonları en iyi cerrahi eksizyon
veya kriyoterapi ile tedavi edilir. 22 hastalı bir çalışmada,
uygulanan kriyocerrahilerin sayısı 1 ile 22 arasında fark göstermiştir
ve tedavi 126 aya kadar uzamıştır. Sadece üç hasta yanıt
vermemiştir. Eğer lezyonlar yayılmışsa, 100 mg/gün veya daha
fazla itrakonazol en az 18 ay boyunca verilir. Bazı hastalarda 6
ile 12 ay boyunca 500 mg/gün terbinafin etkili olmuştur. Dirençli
vakalarda, itrakonazol, kriyoterapi, sıcak uygulanması
(lokal hipertermi) veya CO2 lazer vaporizasyon ile kombine
edilebilir. İtrakonazol ve terbinafin ile değişimli hafta tedavisi
bildirilmiştir. Tek başına lokal hipertermi de bazı vakalarda etkilidir
ve CO2 lazer vaporizasyon ile kombine edilmiştir. Bu seçeneklere
rağmen bazı lezyonlar kalıcı olabilir ve bazı hastalarda
ampütasyon kaçınılmaz olabilir.
FAEOHİFOMİKOZİS (PHAEOHYPHOMYCOSIS)
Mikotik enfeksiyonların bu heterojenik grubu dokudaki morfolojik
karakterleri hifler, maya benzeri hücreler veya bunların
kombinasyonundan oluşan dematiaceous mantarlardan oluşur.
Kromomikozisin yuvarlak sklerotik cisimlerinin tam tersidir.
Bu organizmaların neden olduğu çok sayıda klinik lezyonlar
vardır. Tinea nigra yüzeyel bir enfeksiyon örneğidir. Alternariyozis
te immün sistemi sağlam hastalarda da yüzeyel pigmentli
fungal enfeksiyon yapabilir. Subkütanöz hastalık sıklıkla minör
travma bölgesinde ağrısız abselerdir (“faeomikotik kist” denir).
E. Jeanselmei sıcak iklimlerdeki bu görünümün en sık nedenidir.
Sistemik faehifomikozis sıklıkla immün sistemi sınırda hastalardaki
bir hastalıktır ama primer serebral formlar immün sistemi
normal hastalarda oluşur. Yaygın hastalıkta deri enfeksiyonu
olarak başlar. Kateter sepsisi yaygın enfeksiyonun nedeni olarak
bilinir. Lezyonlar genellikle kuru siyah kayış benzeri kabuklarla
tarak şeklinde eritemli, ödemli sınırlar şeklinde görülür (Resim
15-23).
Biopolaris specifera yaygın hastalığın en sık sebebidir ama bazı
bölgelerde Scedosporium prolificans en sık organizma olarak bildirilmiştir.
Hücre duvarında melanin varlığı bu mantarların virülans
faktörü olabilir. Yaygın hastalığı olanların % 10’unda eozinofili
fark edilmiştir. Hastalık genellikle çok sayıda organa yayılır.
Domuz valvlerinde endokardit sıkça bildirilmiştir. Bazı serilerde,
yaygınlaşmanın mortalite oranı yaklaşık % 80’dir. Primer
MSS hastalığı olanların yarıdan fazlasında bilinen bir altta yatan
immün bozukluk yoktur. MSS enfeksiyonlarının immün durumdan
bağımsız olarak yüksek bir mortalitesi vardır.
Etyoloji ve Patoloji
Çok sayıda siyah küf faehifomikozis yapabilir. Bunlar arasında;
E. jeanselmei, Dactylaria gallopava, Phialophora parasitica,P.Werneckii,
H. toruloidea, Wangiella dermatitidis, Exserohilum rostratum, Bipolaris
spicifera, C. bantiana,Chaetomium globosum ve X. bantiana
vardır. P. verrucosa gibi bazı mantarlar hem faehifomikozis hem
de kromoblastomikozise neden olabilir. E. jeanselmei gibi bazı
Resim 15-23
Faeohifomikozis