Andrews’ Deri Hastalıkları Klinik Dermatoloji

Fusariyozis (Fusariosis)
329
modelllerinde, geleneksel amfoterisin B’den daha etkilidir. Aynı
zamanda klinik veriler de amfoterisin B’nin lipozomal formlarının
üstünlüğünü göstermektedir. Bazı ciddi ekstremite enfeksiyonlarında
lipozomal amfoterisin B’nin arteryel infüzyonu, venöz
infüzyona oranla daha iyi olabilir.
Hem hayvan modellerinde hem de insan hastalıklarında, diğer
antifungaller de etkili gözükmektedir, ancak onların etkileri
bir zigomiçetden diğerine değişiklikler gösterir. İtrakonazol’ün
Rhizopus microsporus ve Rhizopus oryzae üzerine etkili olmadığı
gösterilmiştir ama Absidia corymbifera üzerinde kısmi etkisi vardır.
Posakonazol R. oryzae üzerine etkisizdir ama A. corymbifera
üzerine kısmi etkilidir. Posakonazol R. microsporus üzerine etkilidir
ve bazı insan enfeksiyonlarında etkilidir. Ekinokandinlerin
zigomiçetler üzerinde sınırlı etkisi vardır ama yeni bir ekinokandin
olan FK463 ve hatta kaspofungin, başarıyla kullanılmıştır.
Bu ilaçlar zigomiçetlere karşı yer yer etkili olduklarından diğer
ilaçlar başarısız olduklarında en iyisi diğer ilaçlarla kombine
halde kullanılmalıdır.
Enfekte dokunun eksizyonu sırasında sınır kontrolü için
Mohs mikrografik cerrahisi kullanılmaktadır. Her aşamanın
hızla yorumlanması ve doku koruma potansiyeli bu metodun
avantajlarıdır. Gomori metenamin gümüş gibi fungal boyalar
bu durumda kullanılmıştır ama zigomiçetler fungal boyalara
karşı farklı oranlarda boyanabilirlik gösterirler. Sıklıkla H&E
optimal boyamadır ve bazen organizmalar doku Gram boyaması
ile canlı olarak boyanırlar.
Tobon AM, et al: Mucormycosis (zygomycosis) in a heart-kidney
transplant recipient: recovery after posaconazole therapy.
Clin Infect Dis 2003;36:1488.
HİYALOHİFOMİKOZİS (HYALOHYPHOMYCOSIS)
Hyalohyphomikosis terimi faeohifomikozis ile zıttır ve nondematiaceous
(siyah pigment yapmayan) küfler tarafından yapılan
fırsatçı mikotik enfeksiyonları tanımlar. Bu organizmaların çoğu
septalıdır ve siyah küflerle karşılaştırıldığında nazik duvarları
vardır. Organizmalar Penicillium ve Paecilomyces içerir. Scedosporium
apiospermum (Pseudallescheria boydii’nin aseksüel formu) ile
olan yaygın hastalık bu kategoride gruplanır. Bazı yazarlar bu terimi
Fusarium’da dahil olmak üzere tüm açık renkli küflerin enfeksiyonunu
kastetmek için genişçe kullanır. Aspergillus dokuda
diğer hiyalohifomikozis formlarına benzeyen açık renkli bir küf
olmasına rağmen, Aspergillus dışındaki diğer organizmalar geniş
yayılıma ve bazı yayınlanan serilerde MSS hastalığına daha yatkın
olduklarından genellikle ayrı gruplanır.
Bu organizmalar her yerde bulunurlar; toprakta veya suda
veya ayrıştırılan organik debriste saprofitler olarak görülürler.
Bunlar genellikle immün sistemi baskılanmış hastalar haricinde
hatalığa neden olmazlar. Fusarium solani (keratomikozis) ve Fusarium
oxysporum (beyaz yüzeyel onikomikozis) istisnalardır.
Lokalize hiyalohifomikozis immün sistemi sağlam hastada travmatik
implantasyonu takiben gelişebilir. Bu lezyonların hiçbir
klasik klinik morfolojisi yoktur ama keratozik kitleler, ülserasyonlar,
ektima gangrenozum benzeri lezyonlar, eritemli nodüller,
koyu eskarlar ve yaygın eritem tanımlanmıştır.
Penicillium marneffei enfeksiyonu özellikle Güneydoğu Asya’da
HIV hastalığının bir göstergesidir. Bu organizma dimorfiktir
ve dokuda histiositler içinde küçük intraselüler organizmalar
olarak gözlenir. Histoplasmozise histolojik benzerlik çarpıcıdır.
Bu enfeksiyonların çoğu eksizyon ve amfoterisin B kombinasyonu
ile tedavi edilir. Bazı organizmalar yalnızca itrakonazole
ya da ekinokandin ile birlikte iyi yanıt verirler.
FUSARİYOZİS (FUSARIOSIS)
Fusariyozis özellikle nötropenik hastalarda önemli bir patojen
olarak ortaya çıkmaktadır. Hematolojik malinitesi olan hastalarda
önemli bir fırsatçı patojendir. Hastaların yaklaşık % 70’inde
deri tutulumu görülür ve bazen enfeksiyon deride başlayıp ya-