Andrews’ Deri Hastalıkları Klinik Dermatoloji

392 VİRAL HASTALIKLAR
natum için mortalite oranı % 30-40’dır. VIG, mortaliteyi % 7’ye
düşürür. Multipl dozlarda VIG veya belki de sidofovir ile tedavi
gerekli olabilir.
Progresif Vaksinya (Vaksinya Nekrozum, Vaksinya
Gangrenozum) Progresif vaksinya, vaksinya aşısının
nadir görülen ve immün yetmezliği olan kişilerde ortaya çıkan,
ciddi ve genellikle de ölümcül bir komplikasyonudur. Olguların
çoğu, tanı almamış immün yetmezliği olan bebeklerin aşılanması
durumunda ortaya çıkar. İlk aşı bölgesi ilerlemeye devam
eder ve 15 günden daha uzun süre geçmesine rağmen iyileşemez.
Aşı bölgesi, ağrısız ancak progresif nekroz ve ülserasyonla
karakterizedir, uzak alanlara (deri, kemikler, visera) metastaz
olabilir veya olmayabilir. Enfeksiyon alanlarında, histolojik olarak
bile enflamasyon yoktur. Enflamasyonun varlığı, sekonder
bakteriyel enfeksiyonun göstergesi olabilir. Tedavi edilmeyen
progresif vaksinya, hemen hemen daima ölümcüldür. Progresif
vaksinya tanısı, deri biyopsisi, viral kültür veya PCR ile konur.
VIG verilmelidir ve sidofovir verilmesi de düşünülmelidir.
birkaç gün içinde kendiliğinden iyileşmiştir. Histolojik değerlendirmede
süpüratif folikülit saptanmıştır. Lezyonlarda, PCR
ile veya viral kültürle virüs saptanmamıştır.
Vaksinya Aşısı Sikatrislerindeki Diğer Deri Lezyonları
Vaksinya aşısı sikatrisleri üzerinde melanomlar, bazal hücreli
karsinomlar ve skuamöz hücreli karsinomlar gelişmiştir. Sikatrisler
üzerinde ortaya çıkma eğilimi gösteren sarkoidoz ve granüloma
annulare gibi selim lezyonlar da vaksinya aşısı sikatrisleri
üzerinde ortaya çıkabilir.
Kutanöz İmmünolojik Komplikasyonlar
Vaksinya
aşısını izleyerek, bir spektrum halinde eritematöz döküntüler
ortaya çıkar. Bu döküntüler, genellikle karıştırıldıkları jeneralize
vaksinya’dan daha sıktır. Vaksinya aşısını izleyerek, başlıca çocuklarda
olmak üzere, Stevens-Johnson sendromu olguları geçmişte
tanımlanmıştır ancak görünüşe göre, erişkin aşılanmalar
arasında nadirdir (> 30,000 sivil erişkin aşılanma arasında hiç
rastlanmamıştır).
Rozeola Vaksinya
Rozeola vaksinya, başlıca, ilk defa vaksinya aşısı olan erişkin ve
çocuklarda ortaya çıkar. Aşı bölgesini çevreleyen eritemli belirgin
bir halka olur. Aşıdan sonraki 2. haftanın sonunda ve aşı
bölgesindeki lokal reaksiyon zirve dönemini geçip iyileşmeye
başladığı sırada ortaya çıkar. Yaygın, simetrik, makül ve papüllerden
oluşan bir döküntü ile karakterizedir. Lezyonlar üzerine
basılınca solar ancak merkezlerinde ince bir kabuk veya erozyon
olabilir. Döküntünün morbiliform bir karakteri de olabilir.
Lezyonlar tek tektir ve kızıl benzeri bir döküntü oluşturacak şekilde
birbirleriyle birleşmezler. Hastada ateş yoktur, diğer yönlerden
de hasta kendini iyi hisseder, başka herhangi bir bulgu
veya belirti de yoktur. Birkaç gün içinde gerileme olur. Jeneralize
vaksinya’dan, daha geç başlaması (aşıdan sonraki 6.-9. günde
değil, 2. haftanın sonunda), belirgin eritem olması, vezikül ve
püstül olmaması ve vaksinya virüsü için laboratuar testlerinin
negatif olması ile ayrılır. Eritema multiforme/Stevens-Johnson
sendromundan, atipik purpurik lezyonların veya tipik hedef
tarzı lezyonların olmaması, mukozal tutulum olmaması ve histolojik
değerlendirme ile ayrılır.
Vaksinya Aşısı Sonrası Foliküler Döküntü
Aventis Pasteur Çiçek aşısı çalışması sırasında, yeni aşılananların
% 2.7’sinde bu döküntünün jeneralize bir tipi, % 7.4’ünde ise
lokalize bir tipi ortaya çıkmıştır. Aşıyı izleyen 9.-11. günlerde (2.
hafta içerisinde), başlıca yüzde, gövdede ve proksimal ekstremitelerde,
multipl, foliküler, eritemli papüller ortaya çıkmıştır.
Lezyonlar hafif kaşıntılıdır. Birkaç gün içinde lezyonlar püstüllere
dönüşmüş, daha sonra da skar bırakmaksızın iyileşmiştir.
Lezyonlar aynı anda farklı gelişim evrelerindedir. Lezyonların
sayısı genellikle sınırlı olup nadiren 50’yi geçmiştir. Lezyonlar
İnsan Maymun Poksvirüsü
İnsan maymun poxvirüsü, nadir görülen, sporadik bir zoonozdur.
Orta ve batı Afrika’nın tropikal yağmur ormanlarındaki
uzak alanlarda ortaya çıkar. Maymun poksvirüsü bir ortopoksvirüstür.
Maymun poksvirüsü için ana vektör, Afrikalı vahşi kemirgenler
ve maymunlardır. İnsanlar ve karıncayiyenler rastlantısal
konaklardır. Enfeksiyonun edinilmesi için, enfekte bir
hayvan veya insanla doğrudan temas gerekli gibi gözükmektedir.
Afrika’da olguların % 90’ından fazlası, 15 yaşın altındaki çocuklarda
ortaya çıkar ve bunlarda mortalite oranı % 11’dir. Afrika’da
ev halkı içerisinde ikinci bir atak oranı % 10’dur. Amerika’da,
yakın zamanda 72 olguluk bir maymun poksvirüsü salgını
ortaya çıkmıştır. Çayır köpekleri, enfekte Afrikalı kemirgenlerle
aynı yerde tutulurlarsa, enfekte olurlar. Çayır köpeklerini
alan insanlar, başlıca ısırık ve çizik yoluyla veya hasarlanmış deri
yoluyla enfekte hale gelirler. Hastalık klinik olarak çiçeğe benzerdir,
inkübasyon dönemi 5-21 gündür. Hastalarda başağrısı
(% 100), ateş, terleme ve titreme (% 82) ve lenfadenopati (% 55)
olur. İki gün süren prodrom dönemini vezikülopüstüler bir döküntü
izler. Primer deri lezyonları, inokülasyon alanında ortaya
çıkar, bunu izleyerek, birkaç günlük bir periyod içerisinde, 1 ile
50 adet satellit ve dissemine deri lezyonları ortaya çıkar. Lezyonlar
papül şeklinde başlar, vezikülopüstüllere dönüşür, bazen
belirgin eritematöz alevlenmeler olur. Dağılım jeneralizedir
ve bukkal mukoza etkilenebilir. Lezyonlar, hemorajik kabuklarla
iyileşir. Hastalarda tipik olarak tüm gelişim evrelerinde lezyonlar
vardır. Hastalık kendi kendini sınırlayıcıdır, lezyonlar or-