kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

ichten. Zo als alle zendelingen werden ook zij door de Jappen geïnterneerd.
Beiden zijn in het kamp overleden.
Nu er overal gemeenten werden gevormd ontstond er ook behoefte
aan kerkgebouwen. Als regel werd de school gebruikt voor kerk.
Nu wil een kerk bouwen hier zeggen, dat een ieder naar het bos
gaat om hout te hakken en dat de vrouwen ook hun deel leveren,
door het maken van de bladpannen (atap). Te Inanwatan ontstond
zo een kerk van 15 X 30 meter met een toren van 25 meter hoog.
Bij de inwijding van de kerk te Moegim deed men mij de volgende
verhalen. Toen men had besloten een kerk te bouwen en het werk
was verdeeld, was er een groep, die wel naar het bos ging, doch niet
om hout te halen. Door het instorten van een huisje werd een van
deze groep zo ernstig gewond dat hij aan de gevolgen overleed. Dit
werd beschouwd als een straf des Heren. Men keerde naar het dorp
terug en begon daarna balken te verzamelen .Dit voorval had zo'n
indruk gemaakt op de gemeente dat men nu niet meer dorst te spelen
met het eens op zich genomen werk. Men durfde zelfs niet op te
houden om voedsel te gaan verzamelen. Dit vond de goeroe te erg,
waarom hij opdracht gaf dat zij allen eerst zouden gaan vissen.
Toen gebeurde het wonder dat men voor het dorp zo'n grote school
vissen zag, dat men ze maar voor het scheppen had. Voor hen had
zich de wonderbare visvangst herhaald.
In de kerk staande meende ik, dat ik de timmerlieden moest prijzen
om het degelijke werk dat zij hadden geleverd. Maar inplaats van
deze dank te aanvaarden, vertelde de baas-timmerman mij het volgende
verhaal, 's Nachts hadden zij schaven en zagen aan de kerk
gehoord en in hun hart prezen zij de goeroe die ook des nachts aan
de kerk werkte. Doch des morgens bleek dat de goeroe niet eens
in het dorp was. Het kan niet anders of de Heer had zijn Engelen
gezonden om aan hun kerk te werken. Hoe zouden zij nu durven
zeggen dat zij de kerk hadden gebouwd en daarvoor dank aannemen?
Tijdens de Japanse bezetting zijn sommige van deze mooie kerken
verwoest, maar de gemeenten zijn gebleven.
109