kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

Hoe het medisch werk begon en groeide
door zr M. Glastra
Het medisch Zendingswerk op Nieuw-Guinea is even oud als
het andere Zendingswerk en begon dus ook in 1855, toen de
eerste zendingsarbeiders daar voet aan wal zetten. Van deze allereerste
hulp aan de zieken daar is weinig bekend, maar het kan
niet anders of deze is er wel geweest, want zodra men contact met
de bevolking krijgt, krijgt men ook contact met ziekten van allerlei
aard in dit grote ongezonde land.
Al heel spoedig werd dan ook voor de zendelingen, die later uitgingen,
tijdens hun voorbereiding in Holland een vrij uitgebreide
medische studie ingevoegd. En jaren lang zijn de zendelingen ook
de enigen geweest, die op Nieuw-Guinea de zieke Papoea's naar
hun beste kunnen geholpen hebben, en daar dus het Evangelie in
woord en daad brachten. De vraag naar Evangelie en onderwijs
nam steeds toe, het werk groeide en groeide, maar... het aantal zendelingen
nam niet in gelijke mate toe. Gevolg: steeds meer en langere
tournee's om alle posten te bezoeken, zodat er steeds minder en ook
onregelmatiger tijd was om op de zendingspost polikliniek te houden.
Er werd dan ook door hen steeds dringender aan het Zendingsbestuur
in Oegstgeest gevraagd om hulp, die zich speciaal met dit
werk kon bezig houden. En zo mocht ik dan na een half jaar voorbereiding
in Mei 1930 uitgaan voor dit werk naar Nieuw-Guinea,
met als bestemming Seroei, het centrum van één der dichtstbevolkte
gedeelten. Na een verblijf van een maand in het grote zendingshospitaal
te Modjowarno (Java) om de theoretische cursus in Holland
met een practische leertijd te completeren, werd de reis voortgezet,
en kwam de Nieuw-Guinea-kust op 21 Juli in zicht. En nu,
na zo lange tijd, mag ik wel bekennen, dat dit, hoewel een grootse
toch ook een zeer beklemmende indruk maakte. Hoge bergen, bijna
steil oprijzend uit zee, en van voet tot top bedekt met oerwoud. En
dan te bedenken dat daar mensen woonden, verstoken van alle
medische hulp, ten prooi aan uitputtende tropische ziekten, malaria,
mijnworm, dysenterie, waardoor hun weerstand ondermijnd werd, en
tengevolge waarvan het kleinste wondje kan uitgroeien tot de zo
gevreesde en pijnlijke tropenzweer.
Het schip voer voort, uur na uur, en 22 Juli werd Manokwari,
de toenmalige hoofdplaats, aangedaan. Daar was een
klein gouvernementsziekenhuisje met één Javaanse arts, die met onvoldoende
hulp een gebied vele malen zo groot als Nederland moest
185