kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

naar Waropen worden teruggezonden, want ,,de belasting was nog
niet betaald door de bevolking en daarvoor was deze sago nodig."
De Neef weigert dit pertinent. In een samenspreking met de Resident
van Ambon, die een lans breekt voor dit ,,volkseigene" blijft
Slump moedig de rechten der christelijke Gemeenten verdedigen en
zegt, dat in alle Gemeenten waar men weer overgaat tot dansen en
drinken, de leiders het recht blijven behouden van prediking, vermaan
en tucht. Aan dit recht wordt van gouvernementszijde dan ook
niet getornd. Dit verschil in houding tussen Bestuur en Zending
blijft voor de bevolking niet verborgen en oefent een ondermijnende
invloed uit. De kwade elementen voelen zich er door gesterkt.
De arbeid in Waropen moet gestaakt worden. Waar om goeroe's
en om onderwijs gevraagd wordt, moet weigerend geantwoord worden.
De „barbaarse schoonheid van het volkseigene" krijgt volledig
haar kansen. Maar Gods Geest bleef werken. De vraag naar het
Evangelie bleef klinken. In 1934 richtte de Zending zich officieel
tot de Gouverneur van de Grote Oost om toestemming te verkrijgen
tot bearbeiding van Waropen. Maar, ofschoon dit verzoek twee
maal officieel wordt ingediend, er komt zelfs lange tijd geen enkel
antwoord op.
Als dan ten slotte de zendingsactiviteit in Waropen wordt toegestaan,
wordt een algemene oproep onder de goeroe's gedaan om
zich als vrijwilligers in dit gebied te vestigen. En de vraag naar
goeroe's is er overal van bevolkingszijde. Het is niet eenvoudig,
om zich in dit gebied te vestigen. Alle kampongs zijn boven het water
gebouwd. De „weg" tussen de huizen bestaat uit wat wankele
bruggetjes. Er is geen „vaste wal." Men kan er geen tuin op nahouden
en moet dus leven van sago en vis. Groenten en vruchten
zijn er vrijwel niet. Het drinkwater is nagenoeg ongenietbaar. Maar
ondanks dit alles komen de nodige krachten naar Waropen. In 1938
zijn alle dorpen bezet, waaronder er zijn van bijna tweeduizend
zielen.
De veranderingen zijn groot; er komt een einde aan de uitspattingen
en er worden scholen en kerken gebouwd. Het licht van het Evangelie
overstraalt de duisternis. Doch deze enorme uitbreidingen betekenen
een aanzienlijke verzwaring van de taak der zendelingen.
En juist in die jaren waren er verschillende mutaties. In 1936
is De Neef vertrokken. Hij wordt vervangen door ds Kok, die echter
al zeer spoedig, in Juli 1937, weer moet vertrekken. Dan staat Slump
lange tijd geheel alleen voor de zware taak. De groei van het werk
begint te benauwen: tientallen nieuwe Gemeenten en in de oudere
Gemeenten velerlei geestelijke nood. Er is hier en daar een begin
van verwereldlijking in het midden der Gemeenten. Het Evangelie
begint een „gewone" zaak te worden. De koelies, die na hun con-
176