kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

diefstal en van het verwerven van een hoger levenspeil met baadjes
en broeken en petroleum- of electrische lampen. En in de tweede
plaats om te zeggen: deze kerk is voortaan jullie heil; wij gaan dat
beschermen met een nieuwe adat, met regels en voorschriften en
verboden. Het geheim van de doop brengt jullie in dat heilsgebied,
het geheim van het avondmaal vernieuwt en bindt opnieuw wat
mocht vergaan en losraken, de orde van de kerk en de tucht houden
alles bijeen en ... dat is voldoende.
Voor de jonge Papoese goeroes was het ook hier weer moeilijk,
doordat zo veel van hun Ambonse en Sangirese collega's hen al
spoedig neerdrukten onder een traditie van opvattingen en gebruiken,
waaraan niet getornd mocht worden. Velen liepen al vast, voordat
zij gelegenheid hadden kunnen krijgen om zich te ontplooien.
Zo komen wij goeroes tegen, van wie wij toch goede verwachtingen
hebben gehad, maar die zo zijn opgegaan in enkele regels en gewoonten,
dat wij menen met automaten te maken te hebben: hardnekkige
sleurgoeroes, sleuronderwijzers, sleurpredikers en sleurherders.
En bij zulk een houding is al gauw de barmhartigheid van
de priester, die mede lijdt en mede bidt en mede schuld belijdt ver
te zoeken. Er ontstaat een grimmigheid tegenover alles wat niet past
bij het aangenomen patroon, tegenover de schare die de wet niet
kent.
Dit vastgelopen zijn en opgesloten zijn maakt ook bij velen onmogelijk,
dat zij met oprechte belangstelling ingaan op de noden van het
volksleven. Zwart en wit zijn voor altijd te onderscheiden.
En zo is het nodig, dat de ambtsdragers altijd weer gewezen worden
op de hoop, waarin zij leven moeten; op het feit, dat alle regels alleen
maar zin hebben als uitdrukking van onze verwachting; dat het
goede op zichzelf niet bestaat en niet gemaakt kan worden: niemand
is goed dan Eén, namelijk God. Als het goed is leven niet wij, maar
Christus leeft in ons. Alleen door de enige Hogepriester, die met
ontferming bewogen was, kunnen wij echte priesters zijn. Daarom
moet over kerkorde en liturgie en reglementen nooit al te gewichtig
gesproken worden als over het eerste nodige. De verzoeking van
het verkeerde priesterschap is al te groot.
En het ambt is ook koninklijk. U dacht wellicht, dat wij het bij het
ordenen en reglementeren al over koninkjes hadden, maar dat regelen
en binden hoort in wezen bij het priesterlijke. We kunnen ook
pas goed begrijpen, wat een koning is, als we weten wat een heiden
van een koning, van een „Heer" verwacht. De profeet moet het
geheim te weten komen uit de „andere" wereld. De priester moet
het verworven heil vasthouden. Maar door de koning moet men de
zekerheid van het eeuwige beleven; dan grijpt men pas de heerlijke
zin van alles; door de koning is men zelf goddelijk. En als die ko-
199