kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

wordt dat alle onderdelen van de cultuur op absoluut onverbreekbare
wijze samenhangen.
Wanneer men dus een bepaald klein onderdeel van die cultuur beinvloedt
of verandert, dan betekent dit, dat men ook ieder ander
aspect van die cultuur beinvloedt en aan verandering blootstelt en
nu is het helaas zo dat dit voor het godsdienstige gedeelte altijd betekent
dat men dit ondermijnt.
Toch is er een groot verschil tussen het proces der beïnvloeding en
het resultaat.
De zending komt met een boodschap, die zij moet meedelen aan de
mensen. Doch zij zal proberen door voorzichtig en rustig te werken
de mensen te overtuigen van de waarheid van die boodschap. Zij kan
en mag geen dwang gebruiken. Ook zal de zending wegen en middelen
zoeken om de boodschap verstaanbaar te maken. Zij doet dit
allereerst door rustig kennis te nemen van de adat, om pas nadat
zij die kent of begrijpt het evangelie te verkondigen in de taal en
denkwijze van het volk. Dat is tenminste het ideaal.
Het Westers grootbedrijf komt inderdaad ook met een doel. Doch
dat doel is nooit het welzijn van de bevolking, doch het welzijn van
de aandeelhouders. Men begrijpe dat goed. Ik zeg in het geheel niet
dat het Westers grootbedrijf zich niet zou interesseren voor het materiële
welzijn van haar werknemers en zelfs weet ik heel beslist dat
er grootbedrijven zijn die ook belangstelling hebben voor het volk
in zijn geheel, dus ook voor degenen, die niet bij haar werken. De
Noord Nieuw Guinea Petroleum Maatschappij geeft vanaf 1950 vijftigduizend
gulden subsidie voor geestelijk en cultureel werk onder
de Papoea's in het algemeen en speciaal voor het deel van Nieuw-
Guinea waarin zij haar winst zoekt. De helft van dat bedrag wordt
door de zending productief gemaakt en de andere helft door de
missie.
De zending komt naar Nieuw-Guinea niet opdat de zendeling zijn
persoonlijke heil door zijn opoffering zou verwerven, noch opdat
de Hervormde Kerk of de wereldkerk versterkt worde in ledental,
doch opdat de Papoea het heil vinde. De grootbedrijven komen nooit
naar een vreemd land en zeker niet naar een land dat zo uitermate
moeilijk en zwaar is als Nieuw-Guinea, omdat zij bewogen worden
met het lot van de bevolking.
Wanneer een Westers grootbedrijf begint te werken zal het dadelijk
proberen vele mensen uit de bevolking te werven om als koelie
voor haar te werken. Wanneer die er zijn dan worden ze zo geheel
opgenomen in het denk- en werkproces van het Westen dat hun
eigen cultuur en dus ook godsdienst feitelijk uitgeschakeld worden.
De Papoea, die werkt voor het grootbedrijf heeft zich te onderwerpen
aan de daar geldende regelen, die zeer sterk ingrijpen in zijn
eigen leefwijze. Ook is hij weggehaald uit de eigen vertrouwde sfeer,
132