kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

ning er niet is, dan verwacht men hem. Wat Nieuw Guinea betreft,
daar hebben verschillende volken op verschillende wijzen zulk een
„heer" verwacht.
De moderne heiden in Europa heeft in zijn hart dat zelfde lege gevoel
als de Papoea. Hij weet ook, dat alleen een wonder van eenheid
of van gemeenschap met een eeuwigheid die zin in zichzelf
heeft aan zijn zinloze bestaan betekenis zou kunnen geven. Maar
die moderne heiden verschilt van de Papoea, dat hij zich niet meer
laat beetnemen: wij kunnen het wonder niet voltrekken, aan schijn
heb je niets ... het wordt ons ook niet gegeven, dus ... niets.
Maar er staat geschreven:
,,Ik ben de weg, de waarheid en het leven; niemand komt tot de
Vader dan door Mij" (Joh. 14 : 6).
Jezus Christus vervult de koninklijke wet van de liefde-gemeenschap
met God, omdat Hij de nederige, dienende koning was en zó
wil Hij ook het koninklijke ambt!
Maar de mensen komen aan de goeroes vragen om een andere koning
en zij willen niet dat de koning die zij verwachten gekruisigd
wordt. Zij willen zware en wonderlijke wetten op zich nemen en
heel vreemde dingen doen, als daardoor de zekerheid maar ontstaat,
dat hun Messias komt. Dan nemen zij geen genoegen met het vasthoudende
van de Sadduceeën, maar ze willen wel als de Farizeeën
vooruitzien. Als hun koning maar geen gekruisigde koning is, maar
een die mét hen gód is.
En die verzoeking voor de ambtsdragers is ook weer tweeërlei.
Zij komen zelf onder de invloed van „bewegingen" en raken er
psychisch door in de war, zodat zij in zichzelf manifestaties speuren
van die verwachte „heer." Zij gaan hun verwachtingen en de verwachtingen
voor hun volk wat betreft materiële vooruitgang en
nationale eer verwarren met hun boodschap van Gods koninkrijk.
Die verwachte koning is ook meestal een wrekende, trotse koning,
die het minderwaardige volk zal verheffen en die de vreemden
waartegen men heeft opgezien en tegenover wie men de eigen
kleinheid altijd heeft gemeten, zal vernederen en straffen.
Er zijn bij de bewegingen, die dan hier, dan daar zijn opgekomen,
inderdaad ook wel goeroes en andere ambtsdragers betrokken geweest,
die deze verzoeking niet hebben weerstaan, terwijl er anderen
om hun geloof werden vervolgd.
In de tweede plaats is er de verzoeking, om zichzelf niet te zien als
dienstknecht, maar als heer, aangedaan met waardigheid en heiligheid
en gezag. Die verzoeking komt niet alleen voort uit de zucht
van het eigen hart. De omgeving dringt er op allerlei manier op
aan. Laat een ander maar heer zijn en heilig zijn en de „geest"
dragen, dan is men zelf vrij van verantwoordelijkheid; dan behoeft
men zelf voor de Geest niet open te staan. Hoeveel ambtsdragers
200