kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

Kruis en Korwar
door F. C, Kamma
Toen zendeling Geissler in het najaar van 1864 op een avond
voor zijn huis zat, kwamen er enkele Papoea's naar hem toe.
Zoals zo dikwijls bracht hij het gesprek op de Korwars (beeldjes
waarin de ziel van een gestorvene huist).
Enkele mensen van het dorp Doreh hadden hun korwars aan
Geissler gegeven en hij drong er op aan dat de mensen van zijn dorp
Mansinam dit ook zouden doen.
Hij maakte echter de Mansinammers duidelijk, dat met het wegwerpen
ervan nog niets was bereikt, wanneer ze niet in hun hart
aan Jezus geloofden. „Zolang in het hart deze verandering niet
plaats vindt, is al het andere slechts uiterlijk en van geen nut."
Hierop zei één van de mannen: „Wij willen wel onze korwars komen
brengen wanneer ü wilt bidden, dat al onze doden uit hun graven
opstaan. En wanneer we zien, dat het werkelijk gebeurt, dan zullen
we geloven en in de kerk komen."
In deze woorden ligt feitelijk het hele thema van dit boek besloten.
We hebben gemeend in de korwar het symbool te mogen zien van
het heidendom van Nieuw Guinea. Want achter de korwar staan de
voorouders, en al zijn er verschillende delen van dit grote eiland,
waar men geen zielebeeldjes kent en men niet regelrecht aan vooroudervereering
doet, toch is het hier de „wet der ouden," de leer
der vaderen die beslissend is voor hun religieuze voorstellingen.
Dit is namelijk nooit een „leer" alleen door hen overgeleverd, maar
ze maken er zelf deel van uit. Levenden en doden vormen samen
de gemeenschap, waarvan de levenden het zichtbare, de doden het
onzichtbare deel vormen.
Midden in deze wereld kwam het Evangelie, dat wil hier zeggen:
twee mensen ontmoetten elkaar, elk met een eigen historische en
geestelijke achtergrond. De historische binding van de ene ligt verankerd
in het mythische, en zijn opvatting over het religieuze beleeft
hij soms als een door de eigen gemeenschap gerepresenteerde werkelijkheid.
Als ideaal kent hij de terugkeer van de mythische tijd, waarin
de mens „Heer" zal zijn. De andere, de zendeling, komt redenerend
en pretenderende een boodschap te hebben, die boven de
werkelijkheid uitgaat en niet uit haar is af te leiden, het is de boodschap
van Godswege, niet gebonden aan volk of cultuurvorm.
En tussen deze beiden valt dan het Woord, het Evangelie. Is het
14