kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

Ze liepen tussen de graven door, ineengevallen prauwhuisjes van
oudere graven, waarvan de „passagiers" al in het zieleland waren
aangekomen.
Daar was eindelijk het graf van hun jongen: Kasimi. Toen kwam
weer al het verdriet in hen beiden naar boven en zagen hun ogen
niets door de tranen, die niet te stuiten waren. Ze wilden wat zeggen,
maar het bleef bij een schor fluisteren: „Kasimi, jongen,
Kasimi."
De oude man haalde de bamboe tevoorschijn, deed een stap naar
voren en stond op het graf. In spanning keek de oude vrouw toe.
De bamboe werd in het graf geslagen, zo diep mogelijk, tot op de
kist. Ze bogen zich en ... luisterden.
Ze hoorden niets. Alleen het ruisen van de bladeren boven hun
hoofd en het zeegebruis van de aanstormende golven op het verre
rif. Beklemmend werd de stilte, die gonsde in hun oren.
En dan ineens zegt de oude man, die met zijn oor aan de bamboe
luistert: „Stil, stil, ik hoor wat."
Maar het moedertje had niets gezegd, keek alleen maar met grote
ogen toe en luisterde mee. „Hoor, hoor, Kasimi spreekt!"
Heel duidelijk hoort de oude man aan zijn oor: „Vader, moeder,
volg de nieuwe Boodschap, vader, moeder."
De oude wordt bleek van schrik, en hij zegt: „Neni, moeder, luister,
onze zoon spreekt."
Dan bukt het moedertje zich over de bamboe maar hoort niets.
Geen van de oudjes weet daarna vanwaar die stem kwam, of hij
kwam uit hun eigen hart, of dat hij werkelijk uit die bamboe kwam,
maar het was de stem van hun jongen, hun Kasimi.
Ze gaan terug naar het dorp, en vertellen wat ze gehoord hebben.
En de mensen luisteren naar wat de oudjes zeggen, en trekken mee
naar de Evangelist om het ook hem te laten weten.
Enkele maanden later is het Pasen.
Reeds lang is het kerkje te klein geworden, vanwege de mensen,
die nu komen luisteren naar de nieuwe boodschap.
Maar op de Paasmorgen zal er iets bijzonders gebeuren.
De dag tevoren hebben allen de graven schoongemaakt en er bloemen
gebracht.
En als op de morgen van de Paasdag de hele gemeente in optocht
naar de graven gaat, stappen de vader en moeder van Kasimi
voorop.
Bij het graf van Kasimi houden ze halt.
En staande naast dat graf leest de Evangelist de boodschap van
Iemand, die uit het graf verrees, van Jezus, de Opgestane Heer.
Waarom de Evangelist dat daar voorlas? Dat ging hij nu nog eens
alle heidenen vertellen, die daar rondom hem stonden.
234