kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

zeilen en daarna 't scheepje werden verruild aan Chinese handelaars,
gaven ze de hoop op uitredding nog niet op. Eindelijk, daar keerde
de prauw terug met goeroe Petrus en Mansinamse Christenen.
Na eindeloos heen en weer gepraat beslisten ze voor de eerste maal
in hun leven de slachtoffers niet te doden, maar te verkopen. Zo
zag dan de zendeling op Mansinam na enige tijd zijn erf overstroomd
door wel honderd zeerovers met kapmes, speer of pijl en
boog gewapend, die hun buit geen ogenblik onbewaakt lieten. Voor
elke slaaf werd een losgeld van f 60.— in goederen geëist, dus dat
werd f 660.—. Waar moest dat zo gauw vandaan komen?
Gelukkig sprongen de Chinese handelaren ook bij en de commandant
van een oorlogsschip gaf f 150.— en dit werd in de toko's ingeruild,
zodat nog voor de avond het bedrag in goederen klaar lag.
Als gieren vlogen de Biakkers er op af en lieten toen de schipbreukelingen
los.
Met een zucht van verlichting zagen deze even later de prauwen
met zeerovers om de hoek van het eiland verdwijnen. Gelukkig,
die Biakkers waren weg!
In een dankdienst samen met de Papoese Christenen loofden de
Sangirezen God, die een klein zwart Evangelieboekje had willen
gebruiken om hen te redden.
86