kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

ven hun kroost niet de centen voor de collecte mee in een stukje papier, opdat
de lieve jeugd niet de eindproducten van de Munt door de kerk of het Zondagsschoollokaal
laten rollen, maar hier is het toch iets anders.
Wanneer n.1. een Ambonees iemand, die hij haat, uit de weg wil ruimen, dan
gaat hij enkele op elkaar volgende nachten naar het kerkhof, spreekt bezweringsformules
uit en dan komen er ook de centen in papier aan te pas. Of als men
er de voorkeur aan geeft, dat de tegenstander in of op zee zijn einde vinden zal,
moet deze handeling aan de kust worden uitgevoerd en de centen in zee geworpen.
Aan dit inpakken van de centen in krantenpapier ligt dus zeker een
bepaalde gedachte ten grondslag, die niets met practische overwegingen van
„geen gerol van centen door de kerk" te maken heeft.
Dat aan dromen, gezichten en al dergelijke dingen meer veel waarde wordt
toegekend, spreekt haast vanzelf. Dat komt in Noord West Europa nog veel
meer voor, dan men zo oppervlakkig denken zou en het is schering en inslag
in alle andere delen van de wereld, waar de volkeren een veel korter door
het Christendom beinvloede geschiedenis (en een andersoortige trouwens in de
niet-reformatorische landen) hebben doorgemaakt dan wij.
In al deze dingen moeten we steeds op onze hoede zijn, niet aan Ambonese en
Papoese Christenen een „zuiver christelijke maatstaf" te gaan aanleggen in de
naieve en onjuiste mening, dat wij daaraan zouden voldoen.
Hoe is het mogelijk, de gemiddelde Ambonese goeroe recht te doen
met open ogen voor zijn waardevolle kanten en bedenkelijke tevens?
Nu en dan verschijnt er een boek, dat op allerlei problemen (ook
die welke we thans in het kort lieten zien) een verhelderend licht
werpt, terwijl toch de zendingswereld er niet die vrucht van trekt,
die mogelijk zou zijn.
Dat een heidens volk Christen wordt sluit de mogelijkheid in van
een totale vernieuwing des levens, maar het ontrukken door Christus
van mensen en volkeren aan de huiveringwekkende machtswereld
van de duisternis gaat niet zonder de grootste weerstand
en krachtsinspanning van de zijde van de Vorst van deze wereld.
Wanneer een heidens volk is gedoopt, betekent dat niet het einde,
maar pas eerst goed het begin van de oorlog tussen licht en duisternis,
die in elk geslacht opnieuw, ja in elk mensenhart opnieuw gedurende
het gehele leven lang moet worden gevoerd. Wij doen de
Ambonese goeroes slechts dan recht als wij hen zien als mensen,
die in deze worsteling betrokken zijn: de trouw, de gehoorzaamheid,
het volhouden op zware posten om Christus' wil zijn vruchten
van het nieuwe leven, terwijl de donkere kanten in verband staan
met de nog niet overwonnen heidense elementen in datzelfde leven.
Door Bijbelonderzoek, — uitleg en gebed; door het trouw en volhardend
vragen om de leiding van de Heilige Geest wordt datgene,
wat van Christus is, versterkt en de hulptroepen van de Vorst der
duisternis achteruit gedrongen; dat geldt voor ieder Christenleven,
dus ook voor de Ambonese goeroes.
Dat wij, Westerse Christenen, zonder enige ongerustheid denken
in niet-Christelijke gedachtenreeksen, termen overnemen, die wetenschappelijk
heten en heidens zijn (b.v. sublimeren, Oedipuscomplex
etc.) en zoveel dingen meer is in de grojad. van de zaak
264