kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

„We hebben Kerstfeest gevierd; het feest van het kind van wie de
engelen, zongen: „Vredevorst.. ." Het Kind dat vrede brengt onder
de mensen.
En wij, hier in Makebon ... Wij hebben een jonge man begraven..."
De luisterenden schrokken even op, toen ze dit hoorden, maar de
stem van de goeroe klonk opeens luid en verbeten .. ,
„Wij, die straks gedoopt willen worden; wij mensen van Makebon
....
In de schemer komen we bij elkaar om te beraadslagen, om een
krijgsplan op te stellen, want... straks zullen we onze prauwen
in zee duwen en onze hakmessen gereed houden; we willen iemand
vermoorden uit vrees voor de toorn van onze voorouders om de
dood van een van onze jongeren.
Zijn we Christenen? Waarom tarten wij hen niet, die geesten,
Toehan Jezus is immers aan onze zijde? Neen, mensen van
Makebon.
Wij zullen onze kaarsen doven; wij gaan het Kerstfeest beëindigen
want morgen varen we naar Jenkaté en samen met hen zullen wij
het Kerstfeest verder vieren. Dat zal onze weerwraak zijn. Manseren
Jezus zelf heeft ons het voorbeeld gegeven, toen hij voor
ons stierf. En wij willen zijn offer waardig zijn
Het bleef stil in de kerk, maar toen stonden enkele mannen op en
doofden de kaarsen, een voor een — en bij het licht van enkele
haastig ontstoken harsfakkels, gingen allen naar buiten, en keerden
terug naar hun huizen.
En zoals de goeroe en zijn schoolkinderen het met elkaar afgesproken
hadden, gebeurde het ook. De volgende morgen, heel vroeg al,
stak een kleine prauw over naar Jenkaté; de goeroe en de oudste
schoolkinderen gingen naar het dorp om de mensen te vragen,
of ze morgen bij hen het Kerstfeest mochten vieren.
Het dorpshoofd deed eerst erg wantrouwend. Zij hadden gehoord
van Jamoeni's dood, en waren op hun hoede voor weerwraak. Wat
wilden die mensen hier nu met hun „Kerstfeest?"
Maar tenslotte gaf hij toch toe. Goed, als men hen zo vertrouwde,
waarom zouden ze dan vrees hebben?
De schoolkinderen juichten en zingend roeiden ze met hun goeroe
terug naar Makebon.
Zo gebeurde het, dat er nóg eens Kerstfeest gevierd werd, maar
nu op Jenkaté.
De goeroe vertelde het verhaal van het Kind in de Kribbe en de
schoolkinderen zongen zo mooi ze konden begeleid door het orkestje
van bamboefluiten.
En toen de kaarsen opgebrand waren, nodigde het dorpshoofd de
mensen uit voor het feestmaal.
218