kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

gegeven, zodat er nu indien nodig ook geopereerd zou kunnen worden.
Met enthousiasme begon de dokter zijn werk, heel gauw werd
er een noodoperatiekamer gebouwd en plannen gemaakt voor de
bouw van een nieuwe en betere ziekenzaal. Er werd getourneerd,
uit de verst verwijderde kampongs werden patiënten meegenomen
naar het ziekenhuis, en systematisch werd er gewerkt aan de opleiding
van leerlingverplegers.
Begin 1933 was de gewone jaarlijkse conferentie van zendelingen
en daar werd de vraag gesteld, of het geen economischer hulpverlening
was, als de zuster werd overgeplaatst naar Korido, de zendingspost
op de Schouteneilanden, 120 mijl (d.i. ongeveer 190 km.)
van Seroei gelegen en ook een dichtbevolkt centrum. Van de Schouteneilanden
kwam wel eens een enkele maal een prauw met zieken
naar Seroei. Maar deze reizen waren voor de betrokkenen toch wel
zeer bezwaarlijk. Op die conferentie werd dan besloten, om na goedkeuring
van het Zendingsbestuur in Holland, een hulpziekenhuis
op Korido te openen. Deze toestemming werd gegeven.
Juli 1933 aankomst per K.P.M, te Korido. Zoals u weet had de
bevolking van Jappen 3 jaar geleden als originele welkomstgroet
een poort samengesteld uit verschillende geneeskrachtige planten
en bloemen. De bevolking van de Schouteneilanden, (Biak-Soepiori)
deed anders! Deze had in de korte tijd van voorbereiding die men
had, ongeveer 4 weken ruim 100 ijzerhouten balken bijeen gebracht,
en die werden me bij aankomst direct vol trots door verschillende
kamponghoofden getoond. „Daar moet een ziekenhuis
van gebouwd worden en we zullen er nog meer brengen," zeiden ze.
Dit is zo gemakkelijk in een paar woorden verteld, maar wat had
het deze mensen een tijd en inspanning gekost om deze bijdrage
te leveren. Ijzerhout is, zoals de naam aanduidt, zeer hard. De bomen
moesten soms op vrij grote afstand van de kampong worden gekapt
met primitieve kapmessen. Daarna van hun takken ontdaan, naar
het strand gesleept, waarbij voor één stam 15 a 20 man nodig waren.
Verder is ijzerhout zo zwaar, dat het in water zinkt, redenen
waarom voor verder vervoer over zee van een lichter soort hout
vlotten moesten worden gemaakt; hierop werden de ijzerhouten
balken geladen en zo, achter een prauw naar Korido gesleept, dat
over een afstand van 4 a 5 dagen roeien!
Er was op Korido geen opname-gelegenheid voor patiënten. Wel
stond er een klein polikliniekgebouwtje, waar Ds Agter dagelijks de
mensen, die om hulp kwamen, verzorgde. Maar al heel spoedig
kwamen ook hier patiënten, die met poliklinische behandeling alleen
niet voldoende geholpen konden worden. Er werd beschikking gekregen
over een zeer primitief gebouwtje, dat als noodziekenhuisje
werd ingericht, alles in 't begin nog veel eenvoudiger dan op Seroei.
Gelukkig kon spoedig met de bouw van het nieuwe ziekenhuis be-
190