kruis en korwar - Stichting Papua Erfgoed

en zoon, jaren hebben gestaan en de blijde boodschap hebben verkondigd;
onder de preekstoel de gedenkplaat van Mevrouw Van
Hasselt, „moeder van Papoea." Dit is de kerk waar vele Biakkers
en Noemforen op hun reizen, Mansinam aandoende, voor het eerst
in aanraking kwamen met het Evangelie. Het werk in deze kerk begonnen
heeft rijke vrucht gedragen, maar de gemeente waar dit
alles begon, bestaat niet meer.
Na de oorlog werd Noemfoor bij Biak getrokken, daar de bewoners
toch alle Biakkers zijn, op enkelen na.
Met de komst van de Kolonisten na de oorlog kwam ook weer de
noodzaak van geestelijke verzorging van deze groep mensen.
Een predikant van de Protestantse Kerk vestigde zich toen te Manokwari,
en toen hij voor verblijf in de tropen werd afgekeurd werd
hij vervangen door ds Smits.
In 1950 kreeg Kwawe in de persoon van ds Ewoldt weer haar
eigen ressortsleider.
Vanuit dit oude zo vertrouwde centrum blijft er een enorme taak
voor de komende tijd weggelegd. Men kan daar nog volop pionier
zijn omdat de bergen uitnodigend rondom de baai staan.
Steil en moeilijk zoals de bergpaden van de trotse Arfak zal ook de
weg zijn tot het hart van de mensen. Maar het geloof en het vertrouwen
wat de eerste pioniers heeft gekenmerkt, zijn nog steeds
de bron om vol te houden.
83