Download PDF verziju - Sarajevske Sveske

Lidija Dimkovska
Staricata mu piπuva na svojot starec
Oti ne se nadevam pak da se vratam
vo zelenata soba
oti ne se nadevam na stariot prag
ni koga ¿e bide loπo vreme
ni ako fati vojna
ni koga ¿e bidam uπte postara
a i ti isto taka star
Zoπto da gi Ëuvaπ suvite bilki
ruskiot monokl za zlatnata svadba
sonot za sinot πto ne se rodi
povojot za sinot πto ne go rodiv
prvata pernica, πnolite,
naπite dlanki vo parata na stakloto,
zoπto da go Ëuvaπ ona πto bevme
Tolku mnogu ostarev vo ovie sto godini
ti beπe postar od mene, a sega si pomlad,
nikakov pat nema krvta
nitu pak vo neπto ima krv
ovaa zima tolku mnogu studi
se izgori, ogrej se,
ognot e vaæen, ne ona πto gori.
Oti ne se nadevam pak da se vratam
zakluËi se dva pati zafrli go kluËot
spij vo stolot za niπawe
toplo e
jas πtom goram ne griæi se
toplo e, spij,
neka ne te plaπat koskite πto krckaat vo ognot.
Oti ne se nadevam pak da se vratam
ne ¿e moæeme æivi da si odgovorime
zoπto pomina taka æivotot ne poinaku
ti vo mojata smrt
jas vo tvojata ¿e te sretnam, duri togaπ,
oti ne se nadevam pak da se vratam
doma. Nikogaπ.
109