Download PDF verziju - Sarajevske Sveske

116
Priznanie 6
Ne sum tepana vo vre¿a.
Zatoa ne moæam da te gledam naglaveËki
a uπte pomalku da veruvam vo gradovi
vtemeleni vo postvoeni dogovori za kulturna sorabotka.
Padnatiot heroj me praπuva kolku e Ëasot
a Ëasovnikot gledam puπtil stomaËe
Od univerzalna sovest pove¿e ne se pozdravuvam so raka
tuku so glava. Ova telce vo mojot rakav
e divo meso sovrπeno za veæbite po anatomija
vo elektronskata bolnica. Ja oblekuvam tvojata koπula
i ja udiram rakata od memoarite na uËitelkata Slobodanka.
Sekoe iskustvo e po malku nemoralno.
Podobro napolni ja vre¿ata so grafiti kako ovoj:
∏Jas sum sre¿na kocka! (- 16 S)„
Podobro svrti me kon sebesi so vnatreπniot yeb
a jas ¿e ti povtoruvam folklorna poraka:
∏Zemi go noæeto, rasparaj go ¿oπeto
tamu si go sokriv posledniot grev„.
No, vre¿ata e dobar ËoveËki izum za tie kako nas.
Vo nea sme najposle tridimenzionalni,
a vremeto tokmu denes se rodi. Da znaev
deka raappleaweto e kuso i zazbivtano
kako meappleunaroden telefonski razgovor,
¿e moæev da nauËam stenografija
¿e moæev da mu go izmeram pulsot na pileto
dodeka go polniπ so nuklearno nebo
kako kaleidoskop ili kada.
No ¿e moæev li da ja napolnam vre¿ata
so izglodani kovËiwa bez da ti reËam:
Aleπ, znaeπ πto? Kaæaa na vesti
deka atentatot vrz pretsedatelot
e delo na nikoj drug tuku na ©eherezada!