Download PDF verziju - Sarajevske Sveske

njih veÊ je bila odlutala negdje drugdje, na putovanje koje ih je
oËekivalo ili su veÊ u mislima bili stigli svojim kuÊama.
Polako se stiπavalo i druæeljubivo raspoloæenje uËesnika,
koje se pojavilo tako spontano i nenametljivo prve veËeri po
zavrπetku simpozijuma kraj izvora VevËanske rijeke pod Jablanicom.
Za to je zasluæan gradonaËelnik starog naselja VevËani
(ili “VevËanske Republike”, kako je veÊ oni sami zovu) Vasile
Radinoski, kojega sam upoznao joπ 1987. godine, dok je vodio
omladince koji su πtrajkovali glaappleu, protestujuÊi protiv uzurpatorske
æelje nekih opπtinskih moÊnika da im oduzmu vev-
Ëansku vodu za opπtu i, Ëinilo se, rasipniËku distribuciju za navodnjavanje
njiva okolnih sela (makedonsko-muslimanskih i
albanskih). Na dobro rasporeappleenim (uveËe Ëak i osvijetljenim)
stazama oko izvora, po rustikalnim stolovima od balvana sa
grubo izdjeljanim sjediπtima ili klupama unaokolo Vasile nas
je prostoduπno, ali od srca, nudio hljebom, pitama i kolaËima
svojih sugraappleana (sugraappleanki). Podrazumijeva se, i lokalnom
rakijom i vinom. I lokalnim “Ëuvarima”, koji su povremeno
virili iz okolnog grmlja! Iako su autobus kojim smo doπli predvodila
policijska kola (trebalo je proÊi kroz albansko naselje
Veleπta, ali je lokalni “bos” ∑ sitni trgovac svim i svaËim, pa i
“bijelim robljem” ∑ dao “besu” da neÊe dozvoliti nijednom od
njegovih “boraca za veÊa prava” da mu pokvari “biznis”), raspoloæenje
kod svih pjesnika i gostiju ubrzo je postalo opuπteno
kad su se poslije kratke πetnje pored izvora rasporedili oko
stolova na osnovu prvih poznanstava i razgovora. DoËekali
smo Ëak i naknadni dolazak ©ejmasa i Brendana, koji su doπli
jednim naπim kombijem zajedno sa mojom æenom, koja ih je
naπla ispred hotela u Strugi, poπto su zakasnili jer su kasno
napustili neko OSCE vozilo, kojim su se prethodno πetali oko
jezera. Imali smo zaπto i ostati duæe u svjeæoj noÊi, pa makar
i zgurani na skamijama oko jednog stola, ali u jednom rijetko
uzviπenom raspoloæenju da se bude uvijek na pravom mjestu
i u pravo vrijeme. O tome svjedoËe “kvantni skokovi” nekoliko
trenutnih snimaka na kojima se prepoznaju ozarena lica
(pored veÊ spomenutih) i srpske pjesnikinje Radmile LaziÊ,
Izraelke ©eron Has, slovenaËkog Bosanca Esada BabaËiÊa, srpskog
Makedonca Duπka NovakoviÊa, Crnogorca Pavla GoranoviÊa,
Dankinje Ane Mari Dinezen, portugalske pjesnikinje Ane
Haterli i Pedra Tamena, i mnogih drugih koji su prethodno
bili u Strugi, a koji sad viπe nisu meappleu nama veÊ su, kao diskretna
energetska zraËenja vjeËnog “kvantnog vakuuma”, prisutni
iza naπih leapplea.
81