Download PDF verziju - Sarajevske Sveske

112
Praπina
Praπinata ja izbegnuva mojata soba.
Praπinata ima odliËni poznavawa
od teorijata na individualnosta.
Se bleska ovde, kako togaπ koga bev zaËnata.
I se vreska ovde, kako togaπ koga ja bev naËnala
na æivotot sræta.
Vo postelata na ©tajnhart Ëuka moeto srce,
a krcka krevetot od srceva mana.
Vo knigite niz stranicite mi teËe krvta
te anemiËna te gusta te leukemiËna.
Ne, ne vleguva praπinata vo ovaa krËma
kaj πto vekot spie so nogarki vovis
- od slaba cirkulacija.
Ne, ne vleguva praπinata vo ovaa crkva
kaj πto angelite no¿e koristat psalmi
vo psihodrama.
Praπinata sama ja izbegnuva mojata soba.
Skrπnuva vo nalet kon kujnata, kon ostavata.
Mene me ostava so liËnosta na edna briπalka
zakaËena za mojata senka.
Dolgo i postavuvam praπawa za æivotot,
za smrtta, i, kako πto e red, za qubovta.
Praπinata niz kluËalka na cel glas vika:
Eh, πto si budala,
se ti se toa retoriËki praπawa
samo ti si pogolema od mene i pepel i praπina.