Ruimte voor een democratische rechtsstaat - RePub - Erasmus ...

32
NV Westerscheldetunnel vroeg de provincie Zeeland om garant te staan ten behoeve van de aankopen. En
hoewel enkele Provinciale-Statenleden meende dat dit meer een taak van de meerderheidsaandeelhouder was
dan van de minderheidsaandeelhouder, stemde Provinciale Staten in met het voorstel van Gedeputeerde Staten
om op het verzoek in te gaan. Verslag van de vergadering op 3 oktober 2003 van Provinciale Staten, pp. 254-
255.
33
Mogelijk wordt de rijksinvestering in de Westerscheldetunnel over een langere periode terugbetaald en/of
de ritprijs verhoogd. De Tweede Kamer nam een motie aan over de ‘afroming’ van de Westerscheldetunnel
ten behoeve van een tunnel bij Sluiskil. TK 2002-2003, 17741, nr. 44.
34
De brug blijft nog liggen, zeker zolang het kanaal niet wordt verbreed, en dat bemoeilijkt een tolheffing
voor de tunnel.
35
Zo ressorteert het Brusselse onderwijs, voor zover Nederlandstalig, onder Vlaanderen, maar Vlaanderen is
niet bevoegd voor de ruimtelijke ordening van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De werking van het stelsel
of de stelsels in België zij geïllustreerd met de vergelijking tussen Brusselse en Amsterdamse planning in
Terhorst & Van de Ven, in: Dijkink & Knippenberg 2001, 399-428. Zie ook De Jong & De Vries 2003.
36
Met het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen dat de Vlaamse regering in september 1997 en het Vlaams
Parlement in november 1997 vaststelde, wordt een trendbreuk in de ruimtelijke ordening aangezet: er wordt
een eerste algeheel referentiekader gecreëerd, dat niet zozeer uitgaat van de vraag naar als wel van de beperkte
beschikbaarheid van ruimte. In tegenstelling tot gekende figuren van gewestplannen en bijzondere of
algemene plannen van aanleg, legde het nieuwe structuurplan geen bestemmingen vast maar het verwoordt
een visie. Al in het eerste hoofdstuk werd ingegaan op de rol van de decentrale overheden en op zowel de
Belgisch-federale als de internationale inbedding. De oude gewestplannen kenden een te lange planhorizon en
werden ervaren als te statisch. Gemeenten achtten ze wel voldoende gedetailleerd om niet nog zelf algemene
plannen van aanleg op te stellen. Zelfs niet alle gemeenten hanteerden bijzondere plannen van aanleg. En
zonder een juridisch kader daarvoor, werden er wel gemeentelijke structuurplannen geschreven. Behalve op
het instrumentarium en het gebruik daarvan was er ook kritiek op de inhoud van het ruimtelijk beleid. Het
Vlaamse bestuur wilde van een volgende naar een richtinggevende ruimtelijke ordening overgaan. De visie
omhelst een open en stedelijk Vlaanderen. Met lintbebouwing en uiteenlegging wordt komaf gemaakt ten
gunste van gedeconcentreerde bundeling. In het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen worden bij de
aandachtspunten ‘poorten’ benoemd: behalve de zeehavens en de luchthaven Zaventem ook het HST-station
te Antwerpen. Als eigen stedelijk netwerk naast de Randstad en het Ruhrgebied benoemde het plan de
Vlaamse Ruit, met de steden Antwerpen, Gent, Brussel, Leuven, Mechelen, Aalst en Sint-Niklaas.
37
Op de Beeck 2001.
38
Vergelijk Eeckhout, B. (2002) Ludo Sannen, ‘Dewael voert een beleid van de minste weerstand’, De
Morgen, 3 juni, p. 4.
39
RPD 2001b, 283.
40
RPD 2001b, 243.
41
RPD 2002, 33.
42
RPD 2002, 27.
43
RPD 2002, 13. Het concept van een regionaal stedelijk netwerk en de maritieme condities zijn op elkaar
betrokken in Oosten 2002e.
219