WtCd7B

Entradas
Esta obra é un dicionario monolingüe en galego con equivalencias en castelán e inglés e con
indicación dos nomes científicos no caso dos seres vivos. Os lemas móstranse ordenados alfabeticamente,
e van seguidos da categoría gramatical que lles corresponde e dunha definición, nos
lemas principais, ou dunha marca remisiva, nos sinónimos. A continuación, inclúense as equivalencias
en castelán e mais en inglés e, no caso dos seres vivos, o nome científico que se lles
atribúe.
As entradas pluriverbais preséntanse ordenadas secuencialmente (“en pepitoria”), seguindo
a estrutura lóxica na frase.
Para clasificar os termos como principais ou secundarios, atendeuse ao criterio de adecuación
lingüística, pero cando varias formas cumprían este requirimento, recorreuse entón á frecuencia
de uso para a súa ordenación.
As formas homógrafas, así como as distintas acepcións dos termos, preséntanse numeradas a
fin de evitar confusións e poder localizar correctamente as correspondencias nos índices. Por
exemplo, inclúese “amargar1 ” como verbo transitivo e “amargar2 ” como verbo intransitivo ou
“trufa1 ” como fungo do xénero Tuber e “trufa2 ” como doce de forma arredondada e cuberto de
chocolate.
A adaptación das denominacións estranxeiras ao galego realizouse nalgúns casos recorrendo
ao calco (“comida rápida”, “appertizar”), á adaptación gráfica (“brézel”, “chapata”) ou á sintagmación
(“amorodo grande”, “grosella negra”). Noutros casos, recorreuse ao préstamo (“coulis”,
“gruyère”) e marcáronse en cursiva aquelas formas aínda non integradas na lingua.
Os sinónimos e variantes dun termo unicamente se mostran no rexistro xenérico, de modo
que as entradas formadas a partir dese termo só incluirán as voces consideradas principais. Así,
se “cangrexo” aparece como termo principal e “caranguexo” como variante, aínda que “cangrexo
real” teña tamén como sinónimo “caranguexo real”, nesta obra soamente se incluirá a primeira
destas formas. Este criterio aplicouse tamén ás equivalencias en castelán e inglés, agás cando
estes cambios se debían á variación diatópica. Nestes casos mantéñense as distintas grafías, seguidas
da marca xeolectal correspondente.
Así e todo, a sinonimia mostrada nas formas procedentes da lingua común non é completa, xa
que en lugar de mostrar a lista completa de sinónimos, acordouse mostrar só aqueles considerados
neutros, máis precisos ou máis frecuentes, como sucede cos termos que designan a “capa superficial
e de grosor variable dalgunhas froitas e hortalizas”, que nesta obra se reduciron a “tona”,
“plana”, “para”, “pela” e “pel”, en lugar de citar todos os sinónimos incluídos nos dicionarios de
lingua xeral.
Dado que este dicionario está dirixido a profesionais da hostalaría e usuarios deste servizo, os
nomes comúns dos seres vivos están adaptados a este ámbito, e por tanto poden non reflectir con
exactitude as denominacións recomendadas ou propostas en obras científicas. Un exemplo disto
é “Merluccius merluccius”, especie denominada “pescada branca” en fontes zoolóxicas, pero
coñecida habitualmente como “pescada”.
12