Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

em Magnusem) pojawiła się wzmianka o tajemniczej Pie ni Maura
(Carmen Mauri): „To [tj. historia Piotra – W.M.] za obszerniej zostało
zawarte w większej kronice Polaków i w pie ni Maura” 11 . Wspomniana
większa kronika Polaków to najpewniej Kronika polska Mistrza Wincentego
Kadłubka, który jednemu z wątków z życia Piotra, a mianowicie
sprawie porwania przezeń Wołodara przemyskiego po więcił obszerny
fragment 12 . Natomiast Pie ń Maura znana jest wyłącznie dzięki tej
wzmiance. Wobec tego, wła ciwie gdyby nie późniejsza tradycja opiewająca
Piotra i jego czyny, w sprawie poznania Carmen Mauri byliby my
zupełnie bezradni. I chociaż ta późniejsza tradycja owej Pie ni Maura
nie wspomina, jednak odwołując się do jakich wcze niejszych utworów
po rednio potwierdza możliwo ć jej istnienia. W każdym razie – jak
może się wydawać na podstawie tych skromnych przesłanek – mamy do
czynienia z utworem o charakterze opowie ci rycerskiej, rodzaju literackim
skądinąd szeroko w redniowieczu rozpowszechnionym 13 . Nie
11 Kronika polska, wyd. L. Ćwikliński, (w:) MPH, 3, Lwów 1878, s. 629: „Hec autem plenius
in maiori cronica Polonorum et in carmine Mauri continentur”.
12 Zob. Mistrza Wincentego zwanego Kadłubkiem Kronika polska, wyd. M. Plezia, Kraków
1994, („MPH. Series Nova”, 11), s. 108­110 (III 20­21).
13 O jej popularno ci zob. np. J. Wiesiołowski, Romans rycerski w kulturze społeczeństwa
późno redniowiecznej Polski, (w:) Literatura i kultura późnego redniowiecza w Polsce,
red. T. Michałowska, Warszawa 1993, s. 141­151. O samym Carmen Mauri zob.
z ważniejszych prac: J. Wenta, Tradycja o Piotrze. Na marginesie jednej z wielkich
dyskusji, (w:) Scriptura custos memoriae. Prace historyczne, red. D. Zydorek, Poznań
2001, („Publikacje Instytutu Historii UAM”, 44), s. 531­532; R. Gansiniec, Tragedia
Petri comitis, „Pamiętnik Literacki”, 43: 1952, s. 52­139.
Tradycja
Wojciech Mrozowicz
Początki ląskiej
historiografii
regionalnej
0