Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

Różne były intencje, jakimi kierowali się autorzy podczas pisania
monografii. Czę ć sugerowała, że zrobiła to tylko i wyłącznie z chęci
odkrycia i pokazania wiatu prawdy historycznej, niektórzy, tak jak
F. I. Henke, pisali dla potomnych i ich praca miała „służyć za podstawę,
na której w przyszło ci, według wytyczonego planu, kamienie historii
mają być stopniowo nakładane i stać się gmachem owej historii dla
potomnych” 51 , jeszcze inni chcieli przybliżyć szerokiej społeczno ci
mieszkańców historię ich miejscowo ci 52 lub kierowali swoją pracę do
odwiedzających miasto, tworząc swego rodzaju przewodnik 53 . Nie brakowało
również takich jak R. Holtze, którego szkic „dla dawnych współpracowników
będzie przypomnieniem, dla młodych współobywateli
zachętą, a obcym wyja ni wiele specyficznych […] zjawisk” 54 czy G. Hoffmann,
według którego jego praca była wiadectwem „pracowito ci ducha
tworzenia panującego w naszym mie cie, przedmurzu niemiecko ci na
wschodnich granicach Rzeszy” 55 .
W monografiach często zamieszczano listy subskrybentów. Dowiadujemy
się z nich, że w ród zainteresowanych nabyciem pracy byli nie
tylko ludzie wykształceni: urzędnicy, nauczyciele, pracownicy magis-
51 F. I. Henke, Kronika…, s. 9.
52 F. Idzikowski, Opole…, s. 15.
53 E. Kreuzinger, Opavská kronika…, s. 82­148..
54 R. Holtze, Miasto…, s. 11.
55 G. Hoffmann, Historia…, s. 13.
Tradycja
Barbara Paulina
Kalinowska-Wójcik
Dziewiętnastowieczne
monografie
miast górno ląskich