Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

utwór dziejopisarstwa miejskiego. Z początkiem XVI w. tekst tego czternastowiecznego
rocznika został w cało ci włączony do tzw. Rocznika
magistratu wrocławskiego 48 , który zamówiła rada miejska Wrocławia, by
z dumą go później w eleganckiej formie prezentować w ratuszu. Prolog
do tego rocznika nie pozostawiał wątpliwo ci co do szczytnych celów
rady, które chciała ona urzeczywistnić poprzez swoje zamówienie, a mianowicie
zebranie w jednym tomie wszystkich ważniejszych wiadomo ci
z dziejów – jak się domy lamy – miasta, by służyły pouczeniu: „Uradzono
dla korzy ci Rzeczypospolitej [tj. społeczno ci miejskiej Wrocławia] oraz
dla potomno ci, jako też spodobało się magistratowi, żeby zostały odpisane
roczniki, na ile można je było zgromadzić z najstarszych ksiąg tego
miasta oraz innych, by poznawszy dawne dzieje i koleje losów magistrat
mógł tym owocniej zajmować się sprawami Rzeczypospolitej i prywatnymi”
49 . Gorzej z realizacją, Rocznik magistratu wrocławskiego stanowi
bowiem, nie licząc prologu, tylko prostą kompilację rocznikarską o do ć
ograniczonym zakresie tematycznym, terytorialnie zawężoną do spraw
ląskich i wrocławskich.
Powoli tworzyło się poczucie nowej tożsamo ci regionalnej, którego
pierwsze zachowane historiograficzne lady zostały wła nie scharaktery­
48 Rocznik magistratu wrocławskiego, wyd. A. Bielowski, (w:) MPH, 3, Lwów 1878, s. 680­
­688. Na jego temat zob. m.in.: W. Korta, Średniowieczna annalistyka…, s. 315­318;
W. Mrozowicz, Wrocławska annalistyka…, s. 9­10.
49 Rocznik magistratu…, s. 680.
Tradycja
Wojciech Mrozowicz
Początki ląskiej
historiografii
regionalnej