Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

nalistyki jest współcze nie rozwijana i na ile koresponduje z nowymi
ujęciami obecnymi w historiografii regionalnej w Europie. Problem ten
podejmują teksty Rolanda Gehrke Kontinuität und Wandel der Regionalgeschichtsschreibung
in Deutschland nach 1945 am Beispiel Oberschlesiens,
Ryszarda Kaczmarka i Krzysztofa Nowaka Pojęcie Górny
Śląsk i kwestia jego granic w historiografii – próba uporządkowania,
Adama Kubacza Regionalna i lokalna historiografia na Górnym Śląsku
po 1989 r. i Bogdana Cimały Prace historyczne po więcone dziejom miejscowo
ci Śląska Opolskiego.
Próba sformułowania na podstawie przygotowanych materiałów uwag
na temat kondycji regionalnej historiografii, jej walorów i słabo ci, musi
wyj ć od oczywistej konstatacji, że w ostatnich latach nastąpił wręcz
masowy rozwój „produkcji” historycznej dotyczącej poszczególnych
regionów, m.in. Górnego Śląska. W coraz większym stopniu, także
w Polsce i Czechach, zajmują się tym zawodowi historycy, co przyczynia
się do podniesienia merytorycznego poziomu wydawanych publikacji,
stopniowo mniej istotne stają się wady dominujące we wcze niejszych
okresach (motywowane narodowo i politycznie). Zapewne dobrym przykładem
tych przemian może być Śląsk Cieszyński, w programie konferencji
specjalnie nie wyróżniony. Zapoznanie się chociażby z referatem
Adama Kubacza pokazuje, że Cieszyn i okolice w badaniach nad swoją
przeszło cią stanowią jeden z najbardziej aktywnych ląskich subregionów,
przy czym dominująca wcze niej problematyka (polsko­czeski
Janusz Spyra
Wstęp