Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

kacji rodowiskowej (EE – Environmental Education), polegającej na
interdyscyplinarnym widzeniu człowieka oraz roli rodowiska geograficzno­przyrodniczego
w jego życiu.
Podej cie mikrohistoryczne nie zmusza nas do porzucania zagadnień
makrohistorycznych. Mikrohistorie nie są alternatywą dla analiz
w dużej skali, lecz ich koniecznym uzupełnieniem. Istnieją obok siebie.
Nic nie traci więc na aktualno ci powiedzenie profesora Stanisława
Herbsta o tym, że szkoła potrzebuje materiału miejscowego do zilustrowania
procesu historycznego. Zyskuje jedynie nowy wymiar.
Stawiane dawniej regionalistom, a dzi mikrohistorykom zarzuty
kosmopolityzmu, prowincjonalizmu, za ciankowo ci, braku szerszej
perspektywy czy swoistej megalomanii bądź ksenofobii nie mogą być
traktowane poważnie 32 . Większe niebezpieczeństwo polega na tym, że
w ujęciach mikrohistorycznych istnieje możliwo ć popadnięcia w antykwaryzm
lub anegdotyczno ć. Poważnym zagrożeniem jest także mitologizacja
obrazu „małej ojczyzny” 33 . Dbajmy więc o dobór wła ciwego
materiału. Pamiętajmy, że „Mikrohistoria, to nie znaczy patrzeć na drobiazgi
lecz patrzeć drobiazgowo” 34 .
32 Por. A. Stępnik, Miejsce i rola…, s. 264­265.
33 Szerzej na ten temat K. Kaźmierska, Do wiadczenia wojenne Polaków a kształtowanie
tożsamo ci etnicznej. Analiza narracji kresowych, Warszawa 1999, s. 158­162.
34 Słowami tymi posłużył się w 1990 r. w dyskusji G. Levi. Por. H. Medici, Mikrohistoria…,
s. 59.
Pomiędzy tradycją
a nowoczesno cią
Andrzej Stępnik
Główne kierunki
w historiografii
regionalnej i lokalnej