Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

tych historyków tezy wedle innych badaczy są co najmniej dyskusyjne.
W przypadku opracowań J. Horwata w tek cie znajdują się liczne błędy
merytoryczne 80 . Cennym wydawnictwem jest monografia na temat
redniowiecznego mennictwa autorstwa B. Paszkiewicza 81 . Przebiegiem
granicy pomiędzy Górnym Śląskiem a Małopolską w redniowieczu
zajmował się J. Rajman 82 .
W badaniach nad dziejami poszczególnych miejscowo ci ważną rolę
odgrywają słowniki po więcone etymologii nazw osadniczych. Jeden
z nich stanowi monumentalne dzieło na temat etymologii nazw geograficznych
Śląska, rozpoczęte przez S. Rosponda, kontynuowane przez
H. Borka, a następnie S. Sochacką z Opola. Dotychczas ukazało się
12 tomów do litery S. Niestety, pomimo zapowiedzi, w pracy tej nie
znajdujemy wszystkich nazw używanych w przeszło ci na terenie historycznego
Śląska. Ponadto wydawnictwo to nie uwzględnia wszystkich
nazw miejscowo ci na Górnym Śląsku 83 . H. Borek był ponadto
autorem kilku innych pozycji podejmujących problematykę z zakresu
80 J. Horwat, Formowanie się miast księstwa opolsko-raciborskiego do połowy XIV w., Gliwice
1996.
81 B. Paszkiewicz, Pieniądz górno ląski w redniowieczu, Lublin 2000.
82 J. Rajman, Pogranicze ląsko-małopolskie w redniowieczu, wyd. 2, Kraków 2000.
83 Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska, pod red. S. Sochackiej, t. 5: Kl –
Kos, t. 6: Kos – Lig, t. 7: Lig – Miez, t. 8: Mię – Niż, t. 9: Noc – Path, t. 10: Pato – Poz,
t. 11: Poż – Roz, t. 12: Roż – Sów, Opole 1991­2005.
Współczesno ć
Adam Kubacz
Historiografia
Górnego Śląska
w latach 1989-2006