Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

przebadano identyfikację tej ląskiej grupy w 2001 r. Sięgnęła ponad
170 tys. mieszkańców deklarujących narodowo ć ląską (niespełna
3% mieszkańców górno ląskich województw ląskiego i opolskiego).
Można byłoby stwierdzić, że trwałe ukształtowanie się na przełomie
XIX i XX w. państw narodowych, w których władza należała do narodów
państwowych spowodowało na Górnym Śląsku przyspieszenie
procesów integracyjnych. Górno lązacy / Ślązacy, nie należąc ani do
narodów historycznych ani państwowych, nie do wiadczyli w procesie
narodowotwórczym pełnej fazy językowej typowej dla Europy Środkowo­
­Wschodniej. Specyfika rozwoju procesu narodowo ciowego na Górnym
Śląsku skutkowała: brakiem górno ląskich / ląskich elit (Górno lązacy /
Ślązacy pozostali grupą plebejską z etniczną odrębno cią), bezkompromisowym,
instrumentalnym wykorzystywaniem politycznym ich
tendencji separatystycznych przez narody historyczne, zaprzepaszczeniem
możliwo ci ukształtowania narodu górno ląskiego / ląskiego na
przełomie XIX i XX w., na skutek wyprzedzenia modelowej zmiany
mieszczącej się w triadzie: rozwój cywilizacyjny – narodowo ć – naród,
a więc ostatecznie ukształtowaniem po II wojnie wiatowej kategorii:
Górno lązak / Ślązak – Polak, Górno lązak / Ślązak – Niemiec z licznymi
socjologicznymi odmianami w tej typologizacji.
Dzisiaj jednak, mimo braku granic polityczno­administracyjnych
oddzielających historyczny Górny Śląsk oraz mniejszo ciowego charakteru,
jaki stanowią Górno lązacy na dawnym historycznym obszarze tej
Współczesno ć
Ryszard Kaczmarek
Krzysztof Nowak
Pojęcie i granice
Górnego Śląska
w ujęciu
historiograficznym