Kronikarz a historyk Atuty i słabości regionalnej historiografii

skimi, a z drugiej strony nie obejmuje całego Księstwa Cieszyńskiego
utożsamianego ze Śląskiem Cieszyńskim 28 .
W Polsce, jeszcze w latach 1945­1950, utrzymało się formalnie województwo
ląskie (zwane ląsko­dąbrowskim), w skład którego wchodziło
przedwojenne polskie województwo ląskie i niemiecka rejencja
opolska (zwana Śląskiem Opolskim), a także czę ć terenów nie ląskich
(przede wszystkim Zagłębie Dąbrowskie). Następne reformy administracyjne
w Polsce z 1950 i 1975 r. całkowicie zerwały z historyczną tradycją
nazewniczą Górnego Śląska, odwołując się w nazwach województw do
miast – siedzib władz administracyjnych. Górny Śląsk pozostał od tej
pory tylko nazwą historyczną. Powrócono do niej czę ciowo 1 I 1999 r.,
w związku z nowym podziałem administracyjnym.
Granice Górnego Śląska w ujęciu historycznym
Sprawie kształtowania się granic Górnego Śląska wszyscy historycy
po więcają znacznie więcej uwagi niż kształtowaniu się samej nazwy.
Dzieje się tak z oczywistych względów – rozstrzygającego w wielu przypadkach
znaczenia tego wła nie procesu dla dziejów politycznych całej
dzielnicy. Wszyscy autorzy są zgodni co do tego, iż w okresie wczesnopiastowskim
brak, oprócz podziałów plemiennych wzdłuż Przesieki
28 D. Gawrecki, Schlesien…, s. 79. Niemieckie tłumaczenia terminu „Zaolzie” lub nawet
obszaru przylegającego do rzeki Olzy z obu jej stron z reguły brzmią: „Olsa Gebiet”
lub „Olsaland”.
Współczesno ć
Ryszard Kaczmarek
Krzysztof Nowak
Pojęcie i granice
Górnego Śląska
w ujęciu
historiograficznym